De balans tussen een extreem vermakelijke en een extreem frustrerende roguelike/roguelite zitten niet ver van elkaar vandaan. En doordat het genre zo extreem populair is geworden, zijn de verwachtingen hoog van de fans van het genre. Undermine is de volgende roguelite die perfectie probeert te vinden met een mooie balans tussen fun en uitdaging. Het principe is simpel; genereer wat levels, gooi er upgrades in die je tijdens het spelen kunt verzamelen en geef de speler een manier om nieuwe upgrades te verdienen die ze de volgende keer weer mee kunnen nemen. Undermine is een passieproject van de gamestudio Thorium game designers Derek Johnson en Clint Tasker en op het eerste gezicht ziet de game er zeker goed uit. De vraag is dan ook: graven de makers hier voor goud of graven ze hun eigen graf?
Een tovenaar met een opdracht
De makers weten dat een diep verhaal hier niet de focus is, ze proberen er zelfs een grappige draai aan te geven. Jij bent een simpele boer die de opdracht krijgt van een gekke tovenaar om de ondergelegen mijn te verkennen. Natuurlijk zit de mijn vol met gevaarlijke monsters en probeer jij met een bijl zo diep mogelijk te komen zonder het loodje te leggen. Leg je het loodje dan weet de tovenaar wel een boer/mijner te lokken met de droom van goud en rijkdom om de mijn te verkennen. Als speler bestuur jij dus elke keer een nieuw personage en maakt het totaal niet uit hoe de mijner eruit ziet. Elke mijner wordt net zo gemakkelijk weggegooid en de game maakt hier dan ook een grapje over. Je kunt zelfs voor een spiegel je uiterlijk opnieuw genereren. Maar na meerdere malen het loodje te hebben gelegd, maakt het eigenlijk ook niet uit hoe de mijner eruit ziet. De personages die niet veranderen, zijn de mensen die jij in je avontuur in de mijn tegenkomt en naar het oppervlakte stuurt. De volgende keer kun je dan met ze babbelen en nog belangrijker, elk personage komt met extra mogelijkheden om nieuwe upgrades te verkrijgen. Ze hebben elk hun eigen karakter en dit zorgt ervoor dat de minimale dialogen die voorbij komen erg leuk zijn om te lezen.
De game speelt netjes in de stijl die we vaak zien bij roguelite indie titels. Een pixelart stijltje van bovenaf, zoals een 16 bit Zelda, met een hoop details en leuke effecten. De game ziet er erg goed en scherp uit op een groot scherm. Op de afwerking is weinig op aan te merken. De muziek en geluidseffecten daarentegen zijn een beetje saai, gelukkig stoort dit totaal niet als je de game speelt. Maar het weet de speler ook niet lekker in de flow te krijgen om de mijn onveilig te maken. En dat is dan ook eigenlijk het grootste kritiekpunt op deze game. De game weet ondanks de hoge afwerking geen grote indruk achter te laten. De mijn laat relatief weinig variatie zien en de speler weinig te verbazen over wat er mogelijk achter de volgende deur zit. De vijanden zoals muizen, vleermuizen en blauwe bubbels zijn leuk geanimeerd, maar een muis is niet echt spannend. Meer creativiteit in de diverse vijanden en omgevingen is dan ook zeker gewenst.
Een bijl en een grote hoeveelheid relikwieën
De speler beschikt over een bijl en de makers hebben voor een super simpele besturing gekozen. De acties blijven gelimiteerd tot met een bijl slaan, een bom laten vallen, een drankje opdrinken, de bijl gooien en springen. En deze laatste 2 acties zijn een stuk lastiger dan je zou denken doordat je de mijner in de juiste richting moet laten wijzen voordat je de actie uitvoert. De bijl wilt daardoor nog wel eens de verkeerde kant opvliegen. De afstand van je sprong is ook lastig in te schatten, waardoor je nog wel eens per ongeluk een gat inspringt. Maar na een paar rondes zul je hier steeds beter in worden. Bommen en drankjes moet je eerst vinden, dus in het begin zul je deze niet direct kunnen gebruiken. Het voelt goed als je een kamer ontdoet van alle monsters zonder geraakt te worden. Ook wordt er verwacht dat je al deze acties gebruikt tegen de diverse vijanden. Elke vijand heeft zwakke plek. Ondanks deze simpliciteit weet de game een aantrekkingskracht te behouden om de mijn te blijven verkennen. Relikwieën zorgen ervoor dat elke ronde totaal anders is. Deze relikwieën kun je namelijk oppakken en geven je een uniek voordeel. Van een extra stukje harnas, het automatisch genereren van levenspunten tot het elektrocuteren van een vijand als je een stukje goud oppakt. Er is hier veel diversiteit te vinden en zijn er een hele hoop te vinden in deze game. Enige nadeel hier is natuurlijk dat het volledig willekeurig is welke relikwie je tegenkomt. Zo valt het soms een beetje tegen wat de eerste paar relikwieën zijn en kan een goede set je ineens heel veel verder brengen.
Het doel voor de speler is hier aan de ene kant om zo ver mogelijk te komen, maar ook om zoveel mogelijk goud te verzamelen. Met het goud kun je dan vervolgens upgrades aanschaffen die je wel elke keer meeneemt als je een nieuwe poging doet. Zo kun je de bijl verder laten vliegen of het hoeveelheid goud dat je verliest als je doodgaat verminderen. Niet super spannend, maar het werkt. Ook kun je nieuwe relikwieën vrij spelen die je vervolgens weer tegen kunt komen in de levels. Het verliezen van goud en hoe een potje eindigt is dan ook de grootste tegenvaller. De enige manier om een poging te stoppen is door te verliezen. Doe je dit dan verliest in de meeste gevallen een deel van je goud. En vooral dit laatste voelt niet echt goed aan als een beloning. Ook dat er geen manier is om terug te keren naar de oppervlakte zonder te sterven voelt aan als een gemiste kans. Hier had je namelijk de speler een mooie keuze kunnen geven. Ga ik verder of probeer ik met al dit goud heelhuids terug te keren naar de oppervlakte.
Eindbazen en veel hints
De makers weten diverse hints te geven naar wat je als speler in de toekomst kunt verwachten. Zo kom je steeds moeilijkere eindbazen tegen als het je lukt om ze te verslaan. Ook zijn er genoeg geheime kamers te vinden waar je met de juiste kennis je voordeel uit kunt halen. Ook zijn er diverse kamers, ruimtes en deuren die je nog niet kunt openen of waar je te horen krijgt dat je een sleutel nodig hebt. Dit zorgt ervoor dat je als speler in ieder geval weet waar je het ongeveer voor doet. Maar de game weet helaas al die hints niet op een spectaculaire manier waar te maken. Een nieuwe eindbaas of een sleutel voelt weinig anders aan dan een standaard kamer die je gewoon op je avonturen tegenkomt.
Undermine is hiermee een game waar op papier weinig op aan te merken is. De game heeft een leuk pixelstijltje. Technisch zit de game erg goed in elkaar en is er voor de speler een hoop te ontdekken. De balans is eigenlijk best goed tussen een potje spelen en iets nieuws vrij te kunnen spelen. Maar de weg naar het eind is niet erg spectaculair, soms zelfs een beetje saai. Ook de relikwieën, eindbazen en upgrades weten het niet veel spannender te maken. Het is een degelijk roguelite, maar er zijn diverse games die het op een leukere manier doen.
Origineel artikel gepubliceerd op: www.evilgamerz.com