To the Stars is een tactisch spelletje waar het draait om zo slim mogelijk planeten van buitenaardse rassen met elkaar te verbinden. Het heeft een knotsgekke uitstraling, je tekent als speler voornamelijk lijntjes tussen planeten en het is een roguelite waar er tegenwoordig een groot aantal van te vinden zijn. Ik moet dan ook eerlijk zeggen ik was erg huiverig na de eerste paar minuten. Maar na een paar potjes verder begon dat gevoel langzaamaan te verdwijnen en een paar uur later begon ik mij af te vragen waarom het ineens zo donker buiten was. To The Stars weet je hart met elke planeet steeds meer te veroveren.
Sasharkpas en Fringlots
In To the Stars begin je met een ras met de onuitspreekbare naam Cryspuritans. Deze buitenaardse wezens reizen diverse sterrenbeelden af om het heelal beetje bij beetje te veroveren. Dit doe je door je tegenstander uit te schakelen of strategische planeten als eerste te veroveren. Elk sterrenbeeld is een reeks levels waar je zonder vijf hartjes te verliezen het einde probeert te bereiken. Zoals met elke roguelite kun je hier met elk level een willekeurige upgrade kiezen waardoor je hopelijk kans maakt tegen de steeds sterker wordende tegenstanders. De game houdt de opzet dan ook lekker simpel. Gelukkig wordt dit alles aangekleed met een klein stripboekje voor elk ras waar je met elk sterrenbeeld een tegeltje kunt vrijspelen. Zo speel je op een simpele manier een klein verhaaltje vrij die wat meer informatie geeft over het ras waar je mee speelt. Dit is net genoeg om je door te laten spelen te kijken wat voor gekke avonturen de buitenaardse wezens hebben meegemaakt.
Elk level begin je met één planeet die langzaamaan ruimteschepen genereert. Deze ruimteschepen kun je erop uitsturen om andere planeten te veroveren. De planeten hebben elk een minimale hoeveelheid schepen die je naar een planeet moet sturen om hem te veroveren. Lukt dit dan zal de planeet naar jouw kleur veranderen. De nieuwe planeet maakt ook zijn eigen schepen aan, waardoor je weer verder gaat naar de volgende planeet met iets meer ruimteschepen tot je beschikking. Zonder tegenstanders zou dit totaal niet spannend zijn en er zijn daarom ook meerdere rassen die tegelijk dezelfde planeten proberen te veroveren. Dit creëert een simpel tactisch spelletje waar snelheid zeker een belangrijk element is. In de eerste paar levels legt het spel de basisregels uit en komen er naast het veroveren van planeten nog een paar extra regels bij. De afstand tussen planeten kost je ook een bepaalde hoeveelheid ruimteschepen waardoor een verdere planeet minder snel te veroveren is. De planeten hebben elk hun eigen grootte die met elk schip een stukje kleiner wordt. Hierdoor moet je de afweging maken of het wel verstandig is om te gaan voor een kleine planeet die makkelijkere te veroveren is, maar minder schepen te bieden heeft. Dit klein aantal regels levert een groot aantal interessante keuzes op. Top, dit is sterk game design!
Herhalende levels
Met vijf sterrenbeelden per ras met elk zo’n vijftien levels zul je flink wat kilometers afreizen door het heelal. Maar hier ontdek je al snel een groot minpunt. Er zijn maar een beperkt aantal levels beschikbaar. Een level bestaat namelijk uit een collectie planeten en je komt dus regelmatig levels tegen waar de planeten op dezelfde plek staan. De speciale planeten, monumenten, staan regelmatig op dezelfde plek. Dit betekent dat bepaalde succesvolle strategieën in dezelfde levels elke keer de winst opleveren. Dit is extreem jammer, vooral omdat je met de planeten meer verschillende levels zou verwachten. De planeten kun je op elke manier plaatsen en door hier minder op zoek te gaan naar variatie kun je bij het eerste ras al een handvol dubbele levels tegenkomen.
De game heeft hier gelukkig een troef die ze slim inzetten. Elk ras heeft twee verschillende speciale krachten die af en toe kunt inzetten. Denk hier bijvoorbeeld aan het geven van een schild, sterker maken van een planeet of een laser die tegemoetkomende ruimteschepen kan neerhalen. Nadat je het verhaal van de Cryspuritans hebt uitgespeeld kun je het met een ander ras nog een keer proberen. De krachten zijn flink anders en vragen dan ook om andere strategieën of het aanpassen van je tactieken. Met negen verschillende rassen en elk verhaallijn die twee uurtjes duurt, heb je flink wat uren aan speelplezier die je hier in deze game kunt vinden. Je zult helaas wel met elk sterrenbeeld je verdiende upgrades moeten inleveren. Het voordeel is dat je elke keer weer de kans krijgt om andere upgrades te kiezen, het nadeel is dat je hier nooit echt het gevoel hebt dat je het ras veel beter maakt.
Heerlijke visuele stijl
De grafische stijl van deze game is vol met vrolijke kleuren, handgetekende wezens en charmante effecten. Het is weer eens wat anders en dat mag zeker wat extra aandacht krijgen. De game is door de 2D stijl ook lekker snel en speelt met gemak weg. Het resultaat mag er zeker wezen. Het is door de herhalende gameplay wel aan te raden om de game in kortere sessies uit te spelen. Zo kun je beetje bij beetje genieten van de gekke stijl zonder dat de herhaling meteen begint op te vallen. Heb je een Steam Deck of een andere draagbare PC dan is dit een game die je zeker aan je bibliotheek wilt toevoegen.