Street Fighter IV

Er zijn maar weinig fighters die al jaren hun fanbase trouw blijven en ook nog eens goed met hun tijd mee gaan. Zo hebben we laatst Virtua Fighter 5 en Dead or Alive 4 gehad en kunnen we binnenkort Tekken 6 verwachten. Maar er is toch nog steeds één 2D fighter die al jaren gespeeld wordt en nu nog steeds door menig speler een warm hartje wordt toegedragen. Street Fighter kun je gerust een enorm succesvolle franchise noemen en lijkt met Street Fighter IV een mooie stap vooruit te nemen. Zelf heb ik vroeger wel eens een paar potjes Street Fighter gespeeld, maar ben ik geen grote speler die elke move kent van elk personage. Maar één ding staat al zeker vast, ik ga er nu zeker veel meer tijd insteken om elke move en elk personage van binnen en buiten te kennen, want zo verslavend is Street Fighter IV.

Een geweldige artistieke stijl

Het eerste wat meteen aan het nieuwste deel van de Street Fighter franchise opvalt is de unieke stijl waarin de gehele game is vormgegeven. Deze stijl is het beste te vergelijken met een soort waterverf stijltje dat over een cartooneske basis is heen gegooid en ik moet zeggen dat het geweldig past bij deze game. Elk personage heeft een nieuwe look meegekregen zonder zijn ware identiteit te verliezen. Zo zal iedereen Ryu, Bison en Blanka nog steeds kunnen herkennen en zijn de personages zelfs nog leuker aangekleed dan voorheen. Naast de make-over van de personages is de stijl ook over de gehele game heen gegooid en zijn ook de omgevingen in deze 2D fighter met dit stijltje vormgegeven. Wel moet ik zeggen dat de kwaliteit van detail per level erg verschilt zo is het jungle level de minst mooie vind ik persoonlijk, maar er zitten wel genoeg kleine details in verstopt waardoor het level toch wel zijn eigen charme behoudt. Gelukkig is het grootste gedeelte van de levels leuk vormgegeven en bevat enorm veel kleine details als schapen op de achtergrond of mensen die vaten wijn aan het uitlaten zijn. Maar het leukste aan deze stijl is toch wel de actie die hierdoor op het beeld getoverd wordt. Zo zijn de explosies, vuurvlammen en elektriciteitsschokken nog leuker om te zien en knalt de actie hierdoor van het scherm af. Ook hebben de Focus aanvallen (waar ik later verder op zal ingaan) een leuke verfstijl meegekregen waardoor er soort verfstrepen op het beeld verschijnen. Erg leuk gedaan en zeker verfrissend op het gebied van graphics.

Naast de grafische stijl gaat het er natuurlijk ook om hoe alle personages zijn geanimeerd en dit zit ook dik in orde. Elk personage is in 3D en al zijn aanvallen zijn tot de kleinste details geanimeerd. En zoals ik eerder melde, de actie knalt hierdoor gewoonweg van het scherm af en dat is echt een pluspunt. Daarnaast beweegt ook de achtergrond en dat is iets wat we niet zo vaak zien. Zo zullen er personen op de achtergrond te zien zijn, maar ook dieren die rond vliegen of aan het rond lopen zijn. Ook de monden van de personages zijn allemaal erg goed geanimeerd waardoor de voice-acting ook erg goed is. Elke keer als jij verliest of wint zal de winnaar iets zeggen of iets richting de camera doen, waardoor je kan zien hoe goed de monden zijn geanimeerd. Bovendien zien het menu en de laadschermen er ook erg gelikt uit en zijn de tussenfilmpjes in animé stijl wel grappig, waardoor alles op het gebied van graphics dik in orde is in deze game.

Maar de gameplay dan?

Een dergelijke game draait natuurlijk allemaal om de gameplay en de diepgang van de gameplay. De gezegde: “easy to learn, hard to master!” geldt zeker voor deze game en Street Fighter IV is zeker voor elke groep mensen geschikt. Zelfs de beginners of mensen die weer even bekend moeten raken met deze game zullen meteen voelen dat deze game erg lekker speelt. Je kunt zelfs met een paar drukken op een knop al redelijk wat coole moves eruit toveren, maar er is zoals velen weten veel meer te verkennen in deze game. Zo hebben we ten eerste de unieke en speciale moves die verschillen per persoon. Dit zijn de combinaties die redelijk simpel zijn en die je al snel regelmatig op beeld zult moeten toveren. En hier begint dan ook meteen het leren kennen van je personage. Elk personage heeft een eigen vechtstijl en aparte moves die je allemaal uit je hoofd moet kennen. Er zijn wel eens overeenkomsten, maar dat is het eerder de knoppencombinatie dan de aanval. En dit maakt de gameplay van deze game zo verslavend. Heb je een hele periode met dezelfde personage gespeeld dan zijn er nog 24 andere personages om je mee uit te leven. Street Fighter IV bevat dan ook nog eens Focus aanvallen, met deze aanvallen is het mogelijk om een aanval te counteren en een tegenaanval te lanceren op je tegenstander. Dit is nieuwe toevoeging en geeft Street Fighter IV een nog diepere basis dan van te voren. Je zult nu veel meer je tegenstander moeten leren lezen en zal het ook minder snel draaien om het eindeloze combo’s maken.

Naast deze aanvallen hebben we ook de Super Combo’s en de Ultra Combo’s. Deze aanvallen zul je alleen kunnen gebruiken als je balk vol is en dit zijn de meest coole aanvallen om op je tegenstander te lanceren. Zeker iemand met een dergelijke aanval KO slaan is het ultieme bewijs van ‘skills’. Deze balk wordt aan de ene kant gevuld door het geraakt worden door je tegenstander en het raken van je tegenstander. Hierdoor is het ook mogelijk dat iemand die heel veel klappen heeft moeten incasseren terug kan komen met een Ultra Combo. Maar er is een enorme maar bij dit verhaal. De Xbox 360 versie maakt gebruik van de D-pad en deze heeft een enorm nadeel in vergelijking met de Playstation 3 controller. De Super en Ultra Combo’s maken regelmatig gebruik van het herhalen van bewegingen met de D-pad oftewel de bewegingstoetsen, maar doordat de D-pad geregeld een andere toets ook erbij indrukt zijn deze combinaties extreem maar dan ook extreem moeilijk om deze in gevecht te gebruiken. Zelfs in de practice mode van deze game zijn deze combinaties extreem moeilijk om te starten. En dit is enorm jammer, want dit maakt deze game veel minder ‘leuk’ om te spelen dan de Playstation versie. Voor dit probleem zijn er wel oplossingen zoals arcade sticks aanschaffen of andere controllers, maar dit brengt toch weer de nodige kosten met zich mee. Het ergste aan dit probleem is zelfs dat dit niet aan de game ligt, maar aan de hardware, wat haast de doodsteek voor de 360 versie kan betekenen.

Mogelijkheden

Street Fighter IV brengt redelijk wat modi met zich mee en de meest gebruikelijke is de arcade modus. In deze modus is het de bedoeling om je weg te slaan door een aantal vijanden, wat je uiteindelijk zal brengen tot de eindbaas van deze game. Deze arcade modus is in te stellen in vele moeilijkheidsgraden, maar het zal je als snel tegenvallen hoe moeilijk het is op de moeilijkere standen. Zo zullen de beginners zeker op de laagste stand ‘easiest’ moeten beginnen om kans te maken en zullen zelfs de ervaren spelers op medium het moeilijk hebben. En dit heeft, vind ik, twee kanten, zo is de game erg lang houdbaar en heeft elke speler iets te zoeken in deze versie, maar had ik het toch liever gezien dat de computer wat makkelijker was. De computer tovert namelijk soms combinaties uit zijn mouw, waar een menselijke speler heel veel moeite mee zou hebben. Ook bij de eindbaas is de balans helaas ver te zoeken. Deze heeft van elk personage hun sterkste kanten meegekregen en minpunten zijn er haast niet te vinden. Dus dit zorgt er soms voor dat je van de gewone personages goed kan winnen, maar dat je met de eindbaas de grootste moeite hebt. En dit is natuurlijk een enorm goede manier om te trainen, maar zorgt ook wel eens voor de nodige stressmomentjes.

En dit brengt ons eigenlijk op het leukste onderdeel van deze game en dat is de multiplayer. Deze game is er voor gemaakt om tegen je vrienden of andere menselijke spelers te spelen, want hierin is de balans gewoonweg geweldig. Zeker als je beide aan elkaar gewaagd bent is deze game erg leuk, maar ook als er verschillen zijn zullen de mindere spelers veel en snel leren hoe ze beter kunnen worden. En dit is zo mooi aan deze game. De leercurve is fantastisch en geeft enorm veel voldoening. Daarnaast kan je dus ook online strijden, maar ook kan je aanzetten dat een andere speler direct mee kan doen als jij de arcade modus speelt. Ook zijn er hiermee tal van nieuwe kledingstukken en taunts vrij te spelen en geeft de challenge modus je ook de gelegenheid om onderdelen vrij te spelen. Waardoor deze game haast zo goed als oneindig speelbaar is.

Conclusie

Street Fighter IV is een geweldige fighter die op diverse onderdelen enorm hoog scoort. Zo is de gameplay enorm verslavend en is er een fantastische diepgang in deze game te vinden. Ook de graphics zijn lekker fris en laat deze game echt van je scherm afknallen. Ook de mogelijkheden en hoeveelheid personages is dik in orde, maar helaas heeft de game ook een paar nadelen. Zo is de balans tegen de computer soms ver te zoeken en werkt de besturing met de D-pad gewoonweg niet zoals hij zou moeten. Maar toch is dit voor de Xbox 360 een erg goede game om aan te schaffen en zou ik haast zeggen dat deze game zeker de extra kosten voor een speciale arcade stick of controller waard zijn. Deze game scoort dan naar mijn mening op de PS3 dan ook een half puntje hoger dan de 360 versie. Dus als je de mogelijkheid hebt om te kiezen tussen deze versie en de PS3 versie, ga dan voor de PS3 versie en denk er anders goed over na of je een paar extra tientjes wilt neertellen voor een controller. Want als je eenmaal aan deze game begint, wil je niks anders.