De Italiaanse indie-studio Caracal Games, tien ontwikkelaars sterk, probeert hun eigen draai te geven aan één van Nintendo’s meest succesvolle Switch-titels. Star Overdrive is een open-wereldgame vol puzzels, vijanden en geheimen. Gewapend met een hoverboard en een keytar probeer je op creatieve manieren nieuwe gebieden te verkennen en kerkers te voltooien. Dit is de meest ambitieuze game van Caracal Games na Downward en Okunoka, en ze laten meteen weten dat The Legend of Zelda: Breath of the Wild hun directe inspiratiebron was voor Star Overdrive. Het resultaat komt als een enorme verrassing en de game zal bij veel Breath of the Wild-fans hoog op het verlanglijstje komen te staan.

Gestrand op een planeet
Na het onderscheppen van een raadselachtig noodsignaal belandt de speler, het hoofdpersonage Bios, op een mysterieuze planeet genaamd Cebete. Bios is op zoek naar zijn geliefde Nous, die op mysterieuze wijze is verdwenen. Na een paar korte radioboodschappen ga je op onderzoek uit met de kleine beetjes informatie die je hebt verzameld. De game begint, net als Breath of the Wild, door de speler in de juiste richting te sturen. Volg het uitroepteken op je kaart en je leert de basiselementen van Star Overdrive. Maar na deze beginselen mag de speler zelf bepalen waar hij of zij heengaat. Al snel kom je een enorme toren tegen die je van stroom moet voorzien, omringd door een paar kleine vijanden. De focus in Star Overdrive ligt meer op verkenning, puzzels oplossen en componenten verzamelen om jezelf en je hoverboard sterker te maken. Het is even wennen doordat de game flink anders is, en dat is eigenlijk een goed teken.
Bios heeft een keytar die hij gebruikt als zwaard, en je kunt deze uitbreiden met nieuwe vaardigheden door specifieke cassettes te vinden. Denk hierbij aan het afschieten van een energieschok, een straal waarmee je voorwerpen of vijanden kunt optillen, of een springveld waarmee je jezelf en vijanden de lucht in kunt lanceren. Het rondlopen en vechten is wonderbaarlijk het zwakste element van de game: de aanvallen voelen log aan en doen weinig schade. De game doet er dan ook alles aan om je speciale vaardigheden te laten inzetten. Het oppakken van vijanden met zo’n vaardigheid is bijvoorbeeld veel krachtiger dan een klap met je keytar. Dit lijkt dan ook een bewuste keuze: vijanden voelen meer als puzzels, met elk hun eigen zwakte tegen één van jouw speciale vaardigheden. Je kunt gelukkig je hoverboard gebruiken bij het springen, waardoor je zo min mogelijk probeert te lopen.

Enorme wereld met verrassingen
Na het voltooien van je eerste toren, die een deel van de kaart onthult en je volledige vrijheid geeft, ontdek je hoe groot deze wereld eigenlijk is. Je kunt vele kilometers verkennen en gelukkig niet allemaal te voet. Jouw geavanceerde hoverboard geeft je de mogelijkheid om snel en stijlvol van A naar B te racen. Het helpt ook dat er toffe muziek speelt elke keer als je op je board springt. Je hoverboard is niet alleen een vervoermiddel, maar wordt ook gebruikt tijdens eindbaas gevechten, races, aanvallen en bij het bereiken van geheime ingangen. Door een vette trick uit te voeren krijg je een snelheidsboost, cruciaal om bepaalde plekken te bereiken of races te winnen. De races zijn pittig, en je zult echt moeten oefenen om ze te voltooien. Upgrades voor je hoverboard zijn dan ook regelmatig noodzakelijk, maar daarover later meer. De hoverboard werkt geweldig en is net zo toegankelijk aan als een Tony Hawk of SSX. Het reizen tussen gebieden is hierdoor een plezierig onderdeel, in plaats van een saaie klus. Je kunt bovendien bepalen wat je board doet tijdens gevechten, zoals meer bescherming bieden of automatisch aanvallen.
De makers hebbe gekozen voor een cel-shaded stijl vergelijkbaar met Breath of the Wild, waardoor de wereld er strak uitziet. Je merkt wel dat de ontwikkelaars het uiterste uit de Nintendo Switch proberen te persen: textures en schaduwen zijn soms van lage kwaliteit en af en toe hapert de game. Gelukkig zit dit het spelplezier niet echt in de weg, mede omdat je veel ruimte krijgt om fouten te maken. Er zijn geen vijanden die je meteen alles laten verliezen, en een ‘game over’-scherm betekent meestal slechts wat tijdsverlies omdat je een paar meter wordt teruggezet. De wereld is tof vormgegeven, met drie verschillende omgevingen, en je wordt vaak uitgedaagd om enorme gebouwen, bomen of torens te beklimmen, wat echt dat epische gevoel geeft van het verkennen van een gigantische planeet.

Knutselen aan je hoverboard
De vele kerkers die je kunt ontdekken, bieden grote puzzels om op te lossen. De game is zeker niet makkelijk, maar je hebt steeds het gevoel dat je dicht bij de oplossing zit, zonder al te ver teruggezet te worden. Het succesvol voltooien van een kerker levert een voorwerp op waarmee je nieuwe vaardigheden kunt vrijspelen. Denk aan sterkere aanvallen, de mogelijkheid om te rennen, of het vrijspelen van een extra energieblok. De game bevat geen XP-systeem, dus je moet echt de wereld verkennen om sterker te worden. Die wereld zit bovendien vol met extra’s om te verzamelen, dus spelers die graag alles willen voltooien, kunnen er tientallen uren in steken.
Helaas is een belangrijk onderdeel van de game, het craften, erg onduidelijk, en kun je hier flink wat fouten maken. Je vindt verschillende componenten met elk hun eigen functie en voordeel. Bij specifieke crafting stations kun je deze omzetten in onderdelen voor je hoverboard, maar daar begint het vaag te worden. De hoeveelheid van een component bepaalt de sterkte op vijf eigenschappen: hoe meer componenten, hoe krachtiger het onderdeel. Dat zou geen probleem zijn als je componenten terugkreeg bij het vernietigen van een onderdeel, maar dat is dus niet het geval. Zo dacht ik slim te zijn door een onderdeel op te ruimen, waarna ik ineens niet meer over water kon vliegen. Naast die vijf eigenschappen kunnen onderdelen ook extra voordelen geven, zoals over water kunnen vliegen of betere controle. Upgrades zijn ook cruciaal bij races, dus je wilt begrijpen wat er van je verwacht wordt. De interface laat dit echter slecht zien en het is niet duidelijk wanneer je daadwerkelijk een sterker onderdeel maakt. Ik hoop dan ook dat de ontwikkelaars dit nog onder handen nemen, want dit deel van de game zou spelers kunnen afschrikken.

De volgende Zelda?
Star Overdrive komt als een complete verrassing en weet het gat na Breath of the Wild en Tears of the Kingdom perfect op te vullen. De wereld is tof, enorm en vol verrassingen. Zowel je keytar als hoverboard zijn toffe toevoegingen die echt goed tot hun recht komen. De game ziet eruit als Breath of the Wild en perst mooie beelden uit de Switch. Het is helaas geen perfecte game, het craften is onduidelijk en onhandig uitgewerkt. Maar hopelijk wordt dat met wat meer speeltijd duidelijker, want ik blijf gewoon doorspelen. Na meer dan tien uur ben ik nog lang niet klaar!