Mijn Nintendo Wii stond nu al een tijdje stof te vangen in mijn tv-meubel, want dit kon niet anders, de grotere games zoals Monkey Ball Banana Blitz en The Legend of Zelda Twilight Princess staan uitgespeeld in mijn kast. En als je niet van mini-games houdt op de Nintendo Wii sta je als snel met lege handen. Gelukkig is er dan nu weer eindelijk een game die het niet moet hebben van de minigames, namelijk SSX Blur. De nieuwe telg van EA in de SSX franchise. Wederom een game met een ‘revolutionaire’ besturing om je snowboarder van de berg af te helpen en de meest wreedste tricks uit te voeren. Maar werkt de besturing wel en is dit echt een topper om naast Zelda of Monkey Ball te mogen staan? Zie hier het antwoord:
De SSX franchise draait allemaal om de geweldigste hellingen met de meeste heuveltjes, railingen en schansen om je tricks op uit te voeren met je snowboard of ski’s. Deze games stonden niet echt bekend om hun realisme, want ten eerste zulke hellingen bestaan gewoonweg niet. En ten tweede de personages voeren zulke ongelofelijke tricks uit dat de beste snowboarders erbij in het niets vallen. Tot nu was de formule erg hetzelfde, elke keer dezelfde controls, dezelfde look, alles hetzelfde eigenlijk. Deze serie stond al bekend als een geweldige serie, maar eens moet er wat vernieuwing in geblazen worden.
Grinden, Tricking en Carving
En dat is nu juist gebeurd voor de Wii versie van deze game, SSX Blur. En naar mijn mening is het zeker geslaagd. De controls zijn nu motion-sensored gestuurd, grinden, tricking en carving gaan nu allemaal via de motion-sensor. Dit is allemaal erg wennen zeker op het begin, maar je moet er even door heen bijten. Het sturen heb je zonder de knie, alleen de tricks uitvoeren daar moet je echt een aantal uren insteken om dat foutloos te kunnen uitvoeren. Gelukkig hebben de makers eraan gedacht dat veel mensen het toch niet meteen zouden oppakken en daarom zit er een uitgebreide tutorial in. Een erg slimme zet, want via deze tutorial wordt alles duidelijk uitgelegd en krijg je ook een opdracht die met die move te maken heeft.
De besturing in deze game gaat dus met je Nunchuk en je Wii remote. Het sturen van je personage gaat via de Nunchuk. Je zult de Nunchuk moeten kantelen om sterke bochten te maken en met de joystick kan je een wat fijnere beweging maken. De joystick zal je dus vaker gebruiken voor het rail grinden dan het sturen. Als je de Nunchuk omhoog beweegt zal je personage springen. De tricks moet je dus maken met de Wii remote. In de lucht moet je de Wii remote verschillende kanten op bewegen om je personage een trick uit te voeren. Met de A of B knop kan je het personage af laten remmen om zo te landen of de volgende trick te doen. Vooral aan dat laatste moest ik erg wennen, want je wilt al snel te veel bewegingen maken en het bewegen moet ook nog eens exact gebeuren. Niet een game dus die je zo oppakt, deze game is zeker voor de hardcore gamers. Je hoeft niet bang te zijn dat deze game erg moeilijk is, want na een tijdje zal het spelen erg natuurlijk aanvoelen en zal je de meest wrede tricks uitvoeren die in de game zitten. Hier geld het bekende gezegde wederom: Oefening baart kunst!
De besturing heeft helaas wel één nadeel, het beginnen van een nieuwe trick is erg moeilijk, want vaak kan je sommige tricks niet meteen achter elkaar doen. Als je bijvoorbeeld een flip maakt dan kan je er niet meteen een spin achter doen. Je moet dan eerst wachten A of B ingedrukt houden en dan de volgende trick doen. Dit werkte helaas gewoon niet. Hetzelfde gold helaas voor de overgang van grabben naar een spin of flip. Het is raar, maar na een tijdje zal het gelukkig automatisch gaan.
Een goede uitdaging voor de hardcore gamer
Zoals ik al zei is dit een echte game voor de hardcore gamers onder ons. En EA heeft voor deze groep mensen er ook nog eens de functie Ubertricks ingezet. Deze mogelijkheid maakt het mogelijk als je groovemeter vol zit een Ubertrick uit te voeren. Dit zijn de moeilijkste tricks die er in deze game zitten, maar als deze trick lukt scoor je ten eerste een lading punten en ten tweede een vette bevrediging. Deze game geeft naar mijn gevoel een lading adrenaline en voldoening en zorgt er dus zeker voor dat je meer en meer wilt van deze game. Een verslavende game dus.
In de vorige alinea konden jullie lezen over de groovemeter. Deze groovemeter zat ook in de vorige games, maar er ze hebben er nu een andere naam aangegeven. Des te harder je gaat en meer tricks je uitvoert, des te meer zal je groovemeter stijgen. En hoe hoger je groovemeter gevuld is, hoe sneller je een Ubertrick kan uitvoeren en de soundtrack vetter zal gaan klinken. Want EA heeft de enige echte Junkie XL ingeschakeld om de soundtrack voor deze game te maken. In deze game zal je dus echte Junkie XL tunes te horen krijgen, wat zeker aan de sfeer van de game bijdraagt. Een leuk weetje is dat de muziek in de game steeds sneller/harder/beter gaat klinken als je groovemeter meer gevuld is. Een erg goede toevoeging aan deze game.
Met een koptelefoon van de berg af
De design en feel van deze game zit erg goed in elkaar. Ze hebben gekozen voor een soort cartoony stijl. Maar deze game bezit toch ook wat stoerheid. Ten eerste is dit goed te zien aan de kleding van de personages en ook de muziek draagt hierbij een steentje aan bij. De stijl van deze game is niet echt in een hokje te plaatsen. Het heeft een eigen stijl, wat bij mij erg in smaak viel.
Hoewel de vorige delen gevaarlijke en over-de-top afdalingen bevatten, hebben ze nu gekozen voor een wat rustigere afdalingen. Er zijn nu geen steden waar je door heen vliegt of grote sneeuwverschuivingen. Helaas, maar daarvoor hebben we de grootste jumps die we ooit gezien hebben gekregen. Aan de ene kant vind ik die grotere jumps een goede toevoeging alleen jammer dat we geen gekke levels meer hebben.
Deze game zal je dus zeker een aantal uren bezig houden. Het duurt minimaal 15 uur om de game uit te spelen, maar als je alles wilt unlocken zoals gear, boards en Ubertokens ( voor het unlocken van nieuwe Ubertricks). Het 100% halen van deze game zal dus een uitdaging zijn, waar ik erg lang heb opgewacht, want eindelijk geen minigames. De multiplayer in deze game is zeker een goede toevoeging. Want je vrienden ownen terwijl jij een Ubertrick uitvoert is nog altijd leuker dan het snelst op de A knop te kunnen rammen.
Conclusie
Eindelijk een ‘normale’ game voor op de Wii. Een game met uitdaging, een eigen stijl en een vette soundtrack. Niet een simpele variant van snowboarden, maar eentje voor de hardcore gamers. Deze game komt zeker naast de klassiekers te staan, want oh wat is deze game goed. Ik wacht al met smart op het volgende deel.