Shin Chan: Shiro and the Coal Town is een hartverwarmend vervolg op Shin Chan: Me and the Professor on Summer Vacation. De game combineert op een meesterlijke manier het uitvoeren van een lijst alledaagse taken met een interessante set karakters. De game lijkt op het eerste gezicht veel weg te hebben van Animal Crossing, maar het weet een compleet eigen weg in te slaan tussen de verschillende simpele taken zoals insecten vangen, vissen, groente plukken en gerechten maken. Waar de eerste game draaide om simpele zomeractiviteiten, zet Shin chan: Shiro and the Coal Town een stap verder naar een compleet nieuw gebied, een nieuwe arbeidersgemeenschap en een aantal verrassende nieuwe gameplay-elementen.
De familie Nohara is op vakantie in Akita!
De game begint in het pittoreske Unbent Village, waar Shin chan met zijn familie en zijn hondje Shiro op bezoek is bij zijn grootouders. Dit rustige dorpje met zijn landelijke heuvels, groene bossen en schilderachtige rijstvelden straalt rust uit en dit komt voornamelijk door de prachtige, geschilderde achtergronden die slim gecombineerd worden met 3D elementen. Naarmate de dag vordert en het avondlicht de omgeving een warme gloed geeft, voelt het echt alsof je in de anime van vroeger levend rondloopt. Het is dan ook jammer dat een game met zo’n toffe artstijl op de PC niet hoger dan 1080p resolutie ondersteunt. De eerste game had een vergelijkbare artstijl, maar in Shin Shan: Shiro and the Coal Town zijn er nog meer details en wordt er meer gespeeld met wilde camerahoeken en perspectieven.
Shin Chan is een ondeugend en brutale 5-jarige waardoor de gesprekken net anders gaan dan je denkt. Dit voorkomt de valkuil van andere titels met een meer generiek aanpak. Het spel draait net als voorheen om eenvoudige maar bevredigende activiteiten zoals het vangen van insecten, vissen, en het verzamelen van mineralen. De speler heeft ten alle tijden een enkele hoofdmissie die je probeert te voltooien, maar naarmate je verder vordert in de game weten veel van de inwoners je al snel te vinden om je extra opdrachten aan te bieden. Dit begint met het verzamelen van een paar vlinders, maar je zult uiteindelijk grote hoeveelheden groentes of ingrediënten bij elkaar moeten verzamelen om verder te komen. Dit is dan ook een game waar je echt je tijd moet nemen. Haast hebben heeft geen zin. Als je deze game aanvliegt als een kort uitstapje om er lekker in te verdwalen dan zul je de game elke keer met een glimlach neerleggen.
Pak maar een controller
De game raadt aan om een controller te gebruiken en dit is niet de enige hint dat de game voornamelijk is ontwikkeld voor de consoles. De besturing met toetsenbord en muis zit namelijk wel erg rommelig in elkaar. Met WASD kun je Shin Chan rond laten lopen, shift is sprinten (leuk feitje is dat hij dit doet terwijl Shin Chan zijn billen laat zien) en met de spatiebalk kun je insecten vangen. Dit klinkt nog niet zo vreemd, maar bij de rest van de knoppen lijkt het wel alsof de makers willekeurig de meest lastige knoppen hebben uitgekozen. Enter om met mensen te praten en groentes te plukken. Q is het menu, tab is je inventaris en backspace is het sluiten van een menu. Met shift en spatie wissel je de tabbladen en dit klinkt eerst niet zo slecht, totdat je het uitprobeert. Je hebt twee handen nodig om de game besturen en zelfs na een paar uur maak je nog steeds fouten. Een controller is toch een pré en dat is wel jammer voor een pc-titel.
Het verhaal krijgt met elke missie steeds meer diepgang en wanneer Shin Chan en Shiro voor het eerst Coal Town, een industrieel en donker mijnarbeiders dorpje dat mooi contrasteert met Unbent Village, verkennen. Coal Town heeft zijn eigen karakters en nieuwe gameplay elementen. De restaurantmissies bijvoorbeeld zijn geen standaard verzamelopdrachten; elk gerecht dat je helpt bereiden vertelt iets meer over de verschillende dorpsbewoners, In Unbent Village draait het voornamelijk om het verzamelen van groentes, insecten en vissen en in Coal Town kun je deze ingrediënten omzetten in recepten. Daarnaast biedt het dorpje ook een set aan andere voorwerpen die je kunt verzamelen. Mineralen, machineonderdelen en exotische voorwerpen. Het voelt net genoeg anders aan en het combineert bovendien mooi met de voorwerpen uit het dorpje.
En nu even eten en slapen
De game houdt een dag en nacht cyclus aan, waardoor Shin Chan na een bepaalde tijd rondrennen wordt teruggeroepen door zijn ouders om te gaan eten en te slapen. Dit is vaak een excuus om de game op te slaan en een stapje dichter bij het oogsten van je groentes te komen. Toch weet de game dit leuk aan te kleden. Shin Chan eet met zijn familie, verteld iets over zijn avonturen en gaat daarna naar bed. Shin Chan zal de ene keer nog even een bad nemen, zijn tanden poetsen of op de veranda met zijn opa kletsen. De game weet deze momenten mooi te gebruiken om meer focus op de karakters te leggen.
Er is ook een groter mysterie waar langzaamaan naar gehint wordt in Coal Town. De schurk Chuck probeert het de inwoners van Coal Town lastig te maken en dit voelde, hoe raar het ook klinkt, misplaatst aan. De game draait om Shin Chan en zijn interacties met de vele dorpsbewoners. Het heeft geen grote schurk nodig om de speler een reden te geven om verder te spelen. Het praten met Kazuko, die je helpt met het bijhouden van je collectie insecten, vissen en groentes, is een veel leuker voorbeeld waar de game met simpele bewoners een leuke wereld creëert.
Racen en verzamelen
Nu kan het nog wel eens voorkomen dat je bij het verzamelen wat pech hebt. Sommige opdrachten vragen om een aantal groentes die willekeurig spawnen of het vinden van een bepaalde vis. Dit kan soms te lang duren waardoor je echt het gevoel hebt dat je voor niks alles afloopt. Je kunt ook snel belangrijke karakters missen die je toegang geven tot een cruciaal voorwerp. Spreek dus dan ook iedereen aan, dit voorkomt dat je niet, zoals ik, een uurtje alleen maar groentes staat te verzamelen met het idee dat het er wel tussen zou zitten.
Een onverwacht hoogtepunt is het mijnwagen race minispel, dat naast een toffe mini-game ook nog eens mooi past in het verhaal. In plaats van simpelweg te racen, draait het om punten scoren door edelstenen te verzamelen en je tegenstanders te slim af te zijn. De uitdaging zit ‘m in goede timing en natuurlijk het verzamelen van diverse voorwerpen om je mijnkart te upgraden. Het houdt deze lange game elke keer weer fris en uitdagend.
Een grote verrassing!
Al met al is Shin Chan: Shiro and the Coal Town een toffe combinatie van ontspanning en het verzamelen van diverse voorwerpen. De game ziet er supertof uit. Met sterke karakters, leuke zijmisses en een nieuw groot gebied weet deze opvolger niet alleen te entertainen, maar ook je lekker tot rust te laten komen. Ondanks dat het verhaal hier en daar wat diepgang mist, is het een game met heel veel charme. Het weet de avonturen van de brutale Shin Chan op een heerlijke manier te vertalen in een toffe game.