Het komt tegenwoordig maar weinig voor dat we een vervolg in onze handen krijgen waar we de voorganger totaal van gemist hebben. Een gameserie waar een macho kip het opneemt tegen een kwaadaardig pinguïn leger hoor je namelijk niet regelmatig voorbijkomen. Het origineel kwam oorspronkelijk uit op de Playstation Vita, PS3 en PC en het vervolg vecht zijn weg naar zowel de Vita, PC en nu ook PS4.  Een Run-And-Gun videospel beïnvloedt door slechte actiefilms, Metroid en shoot ‘m ups. Het klinkt allemaal mooi op papier, maar de vraag blijft nog steeds waarom we het origineel compleet waren vergeten.

Hardgekookt en kippig

Het vervolg sluit direct aan op het origineel. Onze held, Hardboiled Chicken, heeft de slechterik Putzki succesvol verslagen en het lichaam van Putzki zweeft vrij rond in de ruimte. Het lichaam wordt opgepikt door een groep uilen die hem weer tot leven wekken. Het is daarom wederom de taak aan Hardboiled Chicken om Putzki om zeep te helpen. Het klinkt allemaal als een goedkope truc om de grote slechterik van het origineel weer terug te brengen, maar dit zorgt er wel voor dat alle vaste elementen waar de serie om bekend staat weer terug kunnen komen. Bovendien weten de eerste paar minuten van de game meteen de focus te richten op de hoge productiewaarde van de vormgeving en afwerking. Rocketbirds heeft namelijk een heerlijk over de top artsstijltje dat tijdens de korte tussenfilmpjes het beste naar voren komt.

Rocketbirds 2: Evolution is opgedeeld in twee delen, het eerste deel geeft toegang tot het singleplayer avontuur opgedeeld in 6 hoofdstukken en het tweede deel geeft toegang tot het co-op gedeelte waar je met maximaal 4 spelers tegelijkertijd door een groot aanbod missies kunt spelen om zo extra’s vrij te spelen. Het singleplayer gedeelte van de game start dus met een samenvatting en gooit je daarna meteen in het diepe om succesvol 6 compleet verschillende gevaarlijke omgevingen te overleven. Het grootste gedeelte van Rocketbirds 2 is het run-en-gun gedeelte waar je start met een beperkt aantal wapens en je door een groot aantal kamers heen moet schieten om het eind te bereiken. De diversiteit aan omgevingen zorgt ervoor dat de verschillende kamers niet te snel op elkaar gaan lijken en de diversiteit aan verschillende vijanden zorgt er ook voor dat je om de zoveel minuten weer iets nieuws op je beeldscherm getoverd krijgt. Hoewel dit alles redelijk vermakelijk is, blijft er toch altijd het gevoel achter dat de game net dat beetje extra mist om de gehele ervaring iets minder saai te maken. We komen de standaard groep, in dit geval pinguins, soldaten tegen met machinegeweren en in de volgende paar uur wordt deze groep uitgebreid met pinguins met shotguns, rakettenwerpers, granatenwerpers en kettingzagen. Hoewel de verschillende vijanden toevoegen aan de diversiteit zorgt dit uiteindelijk voor weinig variatie in de gameplay. De verschillende vijanden zorgen er namelijk niet voor dat je jouw aanpak moet veranderen. En dit is toch wel een gemiste kans!

Hersenspoelen en jetpacks

De variatie is dan weer wel terug te vinden in de afwisseling van de andere activiteiten die de speler moet uitvoeren. Zo is het level design te vergelijken met de Metroid games, waarbij je verschillende knoppen en sleutels in de juiste volgorde moet bereiken om zo verder te geraken. Het hersenspoelen en het besturen van diverse vijanden via je mobiele telefoon is een leuke extra mechanic, maar is alleen maar mogelijk op de vijanden die bewust door de ontwerpers in het level geplaatst zijn. En de shoot ‘m up gedeeltes, waarbij je rondvliegt met een jetpack op je rug, zijn simpel , maar het voegt de noodzakelijke variatie toe tussen het puzzelen en hersenspoelen. Dit alles is uiteindelijk niet slecht, maar resulteert in een vergeetachtige ervaring, waar maar weinig momenten er boven uitspringen. De geforceerde grapjes en de lange gesprekken zorgen er zelfs voor dat wanneer de speler eenmaal lekker op gang is, hij/zij totaal het ritme kwijt is.

Het co-op gedeelte, Rescue genaamd, is dan ook het grootste pluspunt aan Rocketbirds 2. Het tempo ligt een stuk hoger en er wordt minder op het verhaal gefocust. Bovendien komen de verschillende gameplay mechanics veel beter naar voren wanneer de speler een grote variatie in uitdagingen moet voltooien. Je moet hier helaas wederom alle wapens vrij spelen, want de progressie van de singleplayer wordt niet gedeeld met de Rescue modus. De besturing is simpel en soepel, maar het vrijspelen van nog meer wapens belicht een groot frustratiepunt met de besturing. Het aanpassen van de twee vaste wapens die je met je meedraagt gaat via een menuutje en tijdens de verschillende gevechten is dit enorm irritant in gebruik.

Rocketbirds 2: Evolution is een game met een hoge productiewaarde in afwerking en de visuele onderdelen van de game. Maar wanneer we kijken naar de gameplay biedt de game weinig nieuws. De verschillende elementen zijn degelijk uitgewerkt, maar worden nooit tot hun volle potentie benut. De Rescue modus is het grootste pluspunt hier, maar de vergeetachtige singleplayer avontuur zorgt er waarschijnlijk voor dat je nooit aan deze Rescue modus toe zal komen.