De Nintendo Entertainment System of NES in het kort is de console waar het voor mij allemaal begon. Veel van de spellen hebben dan ook een speciaal plekje, ondanks dat ze in veel gevallen flink uitdagend waren of nu wat lastig te spelen zijn. Dit kwam in veel gevallen door de restricties van het platform. De hoeveelheid data, 200-400 kB, die op een NES cartridge past is extreem klein en kon in veel gevallen dus ook maar een klein aantal levels bevatten. Het moeilijker maken van je game zorgde er dan ook voor dat de game een stuk langer duurde. Het maken van een game voor de NES is dan ook tot de dag van vandaag een flinke uitdaging en er zijn een handvol ontwikkelaars die nu nog steeds games voor het platform ontwikkelen. Retrotainment Games en 8-Bit Legit komen met Full Quiet, een sidescrolling Metroidvania met een ongekende hoeveelheid diepgang geperst in een enkele cartridge. En de vraag is natuurlijk of na bijna veertig jaar sinds de lancering van de NES meer diepgang ook daadwerkelijk beter is.
Op zoek naar zijn zoon
In Full Quiet volg je een vader die op zoek is naar zijn zoon in een post-apocalyptische wereld. Je zult van kamp naar kamp moeten reizen, radiotorens ontdekken en een grote hoeveelheid gevaren trotseren in de bossen, grotten en graslanden. Het feit dat de game deze schaal weet neer te zetten is erg indrukwekkend, maar met name dat de game dit alles op een toffe manier presenteert maakt het af. De game maakt volledig gebruik van het minimale kleurenpalet, de soundchip en speelt mooi met tekst, dialogen en perspectieven. De twee kaarten en je rugzak zijn redelijk makkelijk te navigeren en geven duidelijk weer wat je hebt en waar je heen moet. Alle hulp heb je ook echt nodig, want het mengen van een 2D sidescroller en het navigeren van een grote 3D wereld maakt het soms nog wel eens erg ingewikkeld om een gevoel te krijgen waar je nu daadwerkelijk heengaat. De game laat ten alle tijden zien welke richting je oploopt (noord, west, zuid, oost), maar het duurt wel even voordat je hieraan went. Bovendien zijn er tijdens het rondlopen ook nog vele plekken waar je omhoog of omlaag kunt klimmen. Wat het niet altijd even duidelijk maakt waar je nu naar toe aan het lopen bent. De game is dus groot en is iets wat met trots wordt benoemd. Je bent al snel twintig uur bezig om de game volledig te doorlopen. Ongekend op het platform. Maar de gehele ervaring is niet altijd even makkelijk.
Gelukkig staat de vader er niet geheel alleen voor. Hij wordt bijgestaan door diverse aanwijzingen die zijn vrienden hebben achtergelaten en draagt hij een machinegeweer om zichzelf te beschermen. Je hoeft hier gelukkig niet naar ammunitie te zoeken, je hebt een oneindige hoeveelheid kogels tot je beschikking. Je zult wel moeten herladen, waardoor je gevechten met de vele monsters met iets meer tactiek moet benaderen. Maar dit is nog niet alles. Je kunt springen, rollen, aan richels omhoogklimmen, je kunt knielen en je geweer omhoog, vooruit en met 45 graden afvuren. En hoewel je maar een paar knoppen tot je beschikking hebt, speelt de game wonderbaarlijk soepel. Het schieten en rollen gaan lekker vlot en alleen het vastpakken van richels vraagt om flink wat precisie. Je komt hierdoor al snel je eerste kamp tegen zonder al te veel problemen en de kampen laten een ander groot deel van de game zien.
Morsecode en mini-puzzels
Naast het rondlopen en schieten, kom je geregeld ook een schakelaar tegen. Deze schakelaars kun je alleen bedienen als je ze van stroom voorziet. Dit gebeurt in veel gevallen door een andere schakelaar te vinden verstopt in de buurt van het kamp. Het activeren van een schakelaar gaat gepaard met een kleine puzzel waar je van links naar rechts een kabel moet aanleggen, zoals we kennen van bijvoorbeeld de hack mini-game in Bioshock. Andere schakelaars moet je activeren door de juiste morsecode in te voeren. Deze morsecode is via een andere radio of radiotoren te ontdekken. Een stukje papier zul je hier regelmatig nodig hebben. De mini-game is redelijk uitdagend omdat je maar weinig tijd hebt. Lukt het je niet om de verbinding te maken dan verlies je wat leven en zul je het nog een keer moeten proberen. En hier komt dan ook een groot minpunt duidelijk naar voren. Elke keer dat je een mini-game start of een nieuw deel van een level binnenloopt, respawnen alle vijanden. Dit is iets wat in NES titels vaak gebeurde, maar hier kom je wel heel vaak dezelfde vijanden tegen. Je kunt zelfs door een vijand geraakt worden en opzij vliegen, waardoor je geforceerd wordt om de vijanden nog een keer te verslaan. Je loopt ook vaak verkeerd, waardoor je meerdere malen door dezelfde vijanden heen moet gaan. De game strooit ook zeker niet met extra health packs, elk stuk bos kan het einde betekenen.
Gelukkig is elk kamp ook een save punt en kun je hier even rusten of afwachten totdat de avond weer voorbij is. Deze game bevat zelfs een volledige nacht en dag cyclus die er niet alleen voor zorgt dat alles er iets anders uitziet, maar ’s avonds komen ook de grotere monsters naar buiten. De game legt duidelijk uit aan het begin dat je de avond het beste kunt vermijden en dat is dan ook iets wat je het beste kunt doen. De rest van de game is al uitdagend genoeg. En hoewel de game sommige onderdelen goed uitlegt met hints verspreid in de wereld, zijn er ook flink wat onderdelen die de game niet uitlegt. Ik had eerst niet door dat je bijvoorbeeld kon ontsnappen van de vijanden die je met tentakels vastpakken. Blijkbaar even met je stick heen en weer schudden en je valt weer, maar dit was niet meteen duidelijk. Gelukkig bevat de game in het menu een digitaal boekje wat je normaal bij de fysieke cartridge krijgt. Deze aan het begin doornemen is dan ook zeker een aanrader. Hier kun je de tip van de vijand met tentakels en nog veel meer vinden.
Echte nostalgie
Full Quiet is dan ook een echt plezier als NES liefhebber. Het is een enorme technische prestatie en grafisch is dit één van de betere NES titels. De gameplay is solide, diep en erg uitgebreid. Het is een game die je blijft spelen en dat is zeker niet over elke NES titel tegenwoordig te zeggen. Voor de NES bezitter is dit dan ook zeker een interessante game om daadwerkelijk op cartridge te halen. De prijs schiet dan wel flink omhoog, de Switch versie daarentegen heeft een klein prijsje. Deze versie is dan ook een goede manier om de game eerst even aan de tand te voelen. Het is een game die je laat dromen hoe spellen op de NES hadden kunnen zijn veertig jaar geleden en dat is een enorm compliment.