Divine Divinty was een RPG die op veel vlakken veel goeds deed en het werd daarom ook door veel mensen positief ontvangen. Het is al wel een flinke tijd geleden dat deze game uitkwam, namelijk in het jaar 2002 en er is veel veranderd op het gebied van RPG’s. Maar dit hield ze niet tegen om een vervolg uit te brengen. Zeven jaar later komen ze met Divinity 2: Ego Draconis en je zult je weer gaan vertoeven in de wereld van Rivellon. Er is weinig reclame geweest omtrent deze game en hij kwam ook redelijk onverwachts. Zeker als je nagaat dat iedereen nu wel Dragon Age voorbij heeft horen komen. Kan Divinity 2 het meten met games als Dragon Age of kunnen we deze game beter laten liggen?
Draken en drakenridders
In Divinity 2 ga jij op reis met een Slayer die klaar is voor het inwijdingsritueel om een drakenjager te worden. Tijdens dit ritueel zul jij klaargestoomd worden om de krachten en mogelijkheden te verkrijgen om een succesvolle drakenjager te worden. Voordat jij deelneemt aan dit ritueel beschik jij over diverse skills, maar helaas verlies jij deze vervolgens om kennis te verkrijgen van de draken en hun gedachtes. Een makkelijke manier om zo de speler te laten kiezen welke kant hij op wilt en in welke onderdelen hij zich wilt laten specialiseren. Als jij eenmaal gekozen hebt tussen de richtingen tovenaar, boogschutter of zwaardvechter kun jij eindelijk beginnen aan het avontuur. En het eerste wat opvalt is dat deze game niet richting het cliché fantasie sfeertje gaat met elven, dwergen en mensen, maar een iets andere kant op gaat. Dit zul je ook merken aan de diverse vijanden die weer eens wat anders zijn dan we normaal voorbij zien komen. Dit is een welkome verandering en juich ik alleen maar toe. Het verhaal is gemiddeld en doet wat het moet doen. De complottwisten zijn regelmatig erg voor de hand liggend, dit is wel jammer. Maar ondanks dat houdt het je toch spelende.
In deze RPG zul je wederom een enorme lijst hebben aan skills en mogelijkheden om je personage naar je eigen voorkeuren te optimizen. Er zijn genoeg mogelijkheden om uit te kiezen en ook die verschillende kanten die je op kunt gaan zijn erg divers waardoor er voor iedereen wat wils is. Ze hebben dit aanpassen van je personage in twee gedeeltes verdeeld. Aan de ene kant vinden we de stats en aan de andere kant de skills. Bij de stats heb je de mogelijkheid om de basisdingen als strength, intelligence en dexterity aan te passen. En bij de skills kun jij speciale aanvallen of passieve vaardigheden aan je personage meegeven. Dit zul je zeker verstandig moeten doen want deze game is redelijk pittig te noemen. Vijanden zorgen regelmatig voor flink wat tegenstand en tactiek speelt een belangrijke rol als jij een groep van vijf vijanden wilt uitschakelen. Ook doordat de vijanden niet respawnen moet jij het doen met de ervaringspunten die jij verdient met die vijanden en is er geen mogelijkheid om even een paar levels te stijgen voordat je verder gaat. Dit werkt erg lekker in deze game, want het houdt je bezig en laat je ook zoeken naar het juiste pad of juiste volgorde van quests die je moet oplossen.
Quicksave is je vriend
Maar toch heeft deze moeilijkheid een grote nadeel en dat is dat je erg vaak zult doodgaan. Ook duurt het soms voordat je erachter komt wat je moet doen waardoor het opslaan van je spel erg belangrijk wordt. Ook is het verstandig om losse save bestanden te maken, want het kan wel eens zo zijn dat je ergens bent waar je gewoon niet uit komt. Zo heeft het bij mij een enorme tijd geduurd om door een kamer te komen dit zorgde voor de nodige frustraties. Ik had graag de mogelijkheid gezien om ergens terug te keren als je er gewoonweg niet uitkwam. Naast het rondlopen en praten met mensen zul jij regelmatig een aantal vijanden een kopje kleiner moeten maken en dit is Divinity 2 erg gemakkelijk gehouden. Je kunt een aanval doen met de linkermuisknop en met de nummertoetsen diverse speciale aanvallen. Dit klinkt mogelijk saai maar is het niet. Want het is namelijk mogelijk om tijdens het gevecht te springen, aanvallen te ontwijken en kleine combo’s te maken. Zo zijn de gevechten uitdagend, maar zul je toch wel actief bezig moeten zijn tijdens het gevecht. De quests zijn redelijk divers maar wel erg rechtlijnig. Het loont in ieder geval wel om al deze extra quests te doen om zo meer ervaringspunten te verkrijgen of dat betere zwaard.
Het interessantste aan Divinity is natuurlijk, zoals de titel al doet vermoeden, dat je de vorm van een draak kan aannemen. Met deze draak zul jij dan diverse vijanden moeten verslaan en diverse gebouwen moeten vernietigen. Dit zorgt voor het nodige spektakel en ziet er redelijk indrukwekkend uit. Wederom is het manier van besturen niet erg uitgebreid, maar is het zeker voldoende om je bezig te houden. Maar ondanks dat het er spectaculair uitziet is Divinity zeker niet een game met geweldige graphics. Dit is jammer, maar het kan zeker goed meekomen met de huidige rpg’s. Tijdens het spelen merk je het al helemaal niet, maar vooral de filmpjes zijn niet erg mooi met het eerste introfilmpje als uitzondering. Ook kom je nog wel eens een klein bugje tegen zoals personages die geen animatie hebben of blijf je hangen omdat de collision detectie niet erg lekker werkt. Maar de soundtrack van deze game maakt ook veel goed. Want deze is namelijk geweldig, het luisters lekker weg en past zich ook tijdens het spelen regelmatig aan. Kortom Episch!
Hiermee is Divinity 2 een game die erg vermakelijk is, maar niet tot de toppers zal behoren. De mogelijkheden om je personage uit te breiden zijn erg divers en redelijk uitgebreid. Speelt de game lekker weg en is het vliegen met een draak gewoon erg indrukwekkend. Maar helaas zijn er ook een aantal minpunten. Zo zijn de filmpjes niet erg mooi, is de game soms te moeilijk en moet jij om de twee seconden saven. Maar dit neemt niet weg dat de game je voor een flink aantal uurtjes bezig kan houden en vooral erg vermakelijk is.