Verzamelen heeft iets rustgevends. Games, zoals Stardew Valley en Terraria, zitten de speler minimaal in de weg tijdens de zoektocht naar het volgende voorwerp op het boodschappenlijstje. Maar na het mijnen van grondstoffen diep in de grond en het verbouwen van diverse groentes op een boerderij is het nu tijd om als imker aan de slag te gaan. In APICO draait het volledig om bijen en honing. Het vinden, verzamelen en kruisen van verschillende bijen maakt het mogelijk om een grote variatie aan grondstoffen te verzamelen en nieuwe bijensoorten te ontdekken. Klinkt veelbelovend, maar komt APICO in de buurt van een game als Stardew Valley of blijkt het toch een wespennest te zijn?
Op een klein eiland
In APICO krijg je een uitnodiging van jouw opa om op bezoek te komen op een klein eiland en het leven van een imker te ontdekken. Je komt aan met een klein bootje en het voelt meteen aan alsof je op vakantie bent. De game is in een pixelart stijltje vormgegeven en doet dus al snel denken aan eerder genoemde titels, maar dit is dan ook waar de vergelijking stopt. De spelelementen die aanwezig zijn om de speler alle mogelijkheden te geven van een imker, zijn erg diep en een stuk ingewikkelder dan alleen zaadjes planten. De eerste minuten zijn zelfs intens te noemen doordat de vele spelcomponenten in een rap tempo voorbij komen. Gelukkig heeft de game een enorm uitgebreide tutorial in de vorm van een handboek. In dit handboek staan verschillende opdrachten met uitleg en tips om de opdrachten succesvol te kunnen voltooien. Dit gaat niet alleen gepaard met tekst, maar ook met vele animaties om alles duidelijk uit te leggen.
Het doel is om alle 30 bijensoorten te ontdekken en te verzamelen, maar de weg naar je eerste nieuwe bijensoort is lang en vraagt om vele stappen. Je zult eerst apparatuur moeten bouwen om bijenkasten te kunnen bouwen, de honing van de ramen af te kunnen schrappen, de honing uit de ramen te trekken en de honing in potten te steken zodat je dit kunt verkopen. Voor het verzamelen van honing kun je geen bijenkorf gebruiken, je moet hiervoor speciale kasten bouwen. Alles begint met hout die je verzamelt door bomen om te hakken op het eiland. De houtblokken kun je vervolgens in balken zagen en lamineren met lijm gemaakt van hars uit bomen. Voor spelers die bekend zijn met dit genre zal dit erg herkenbaar zijn. Wat erg leuk is om te zien is dat veel van de acties ook een kleine actie van de speler vraagt. Zo zul je de rechter stick heen en weer moeten bewegen om balken in stukken te zagen en draaien om een centrifuge op te laden. Het resultaat is dan wel dat je haast al je tijd in diverse redelijk ingewikkelde menuutjes doorbrengt om alle materialen bij elkaar te verzamelen.
De jacht op nieuwe bijen
De game vraagt zeker in de eerste paar uur weinig aan daadwerkelijke beweging van de speler. De paar stappen die je maakt tussen de verschillende apparaten voegen weinig toe en het kleine eiland heb je ook in een paar minuten volledig bekeken. Maar de zoektocht naar die bijen zorgen er toch voor dat je blijft doorknutselen. Het ontdekken van bijen gaat namelijk op twee verschillende manieren. Je kunt ze ze in het wild tegenkomen, maar de meeste bijen zul je echt moeten ontdekken door bijen te kruisen met een kans dat één van hun afstammelingen een nieuwe bijensoort is. Het combineren van de juiste bijen vraagt om heel veel geluk, maar de factoren die meespelen kan de speler zeker beïnvloeden. Je kunt bloemen planten rondom de bijen om zo nieuwe materialen te maken en de omgeving bepaalt of de bijen sneller een paar nieuwe bijen oplevert. En dit is dan ook het meest frustrerende en opwindende onderdeel van de game. Aan de ene kant is het elke keer super tof om een nieuwe bij tegen te komen, maar je zult hier soms tientallen bijen moeten kruisen die niks nieuws opleveren. Het kruisen is ook het enige onderdeel wat vasthangt aan een daadwerkelijk tijdcomponent. In sommige gevallen moet je drie minuten wachten en dit kan frustrerend lang zijn als je wilt weten of het een succes is of niet.
Na tien uur spelen en op zo’n 33% voortgang zul je met moeite de eerste 8 bijen hebben ontdekt. Je bouwt je eerste boot en dat is het moment wanneer de wereld van de game ineens een stuk groter wordt. De andere bijen zul je op de andere eilanden moeten vinden en ontdekken. Deze bijen kun je in veel gevallen niet mee terugnemen omdat ze niet tegen het klimaat kunnen op je eigen eiland. Dit betekent dat je wederom je gehele bijenfabriek zult moeten opzetten op de andere eilanden. APICO is een game die je zeker moet spelen zonder enig gevoel van haast, want je zult hier alles rustig aan moeten pakken en geluk speelt een grote rol.
Er kan nog wel iets bij
Met tientallen uren aan content is dit zeker geen kleine game, maar toch voelt de game erg klein aan. De materialen lijst groeit later in het spel een stuk minder snel en je komt snel terug op dezelfde acties en apparaten die je ook in het eerste uur van het spel gebruikt. Je merkt al snel dat sommige componenten in de game weinig bijdragen aan het einddoel van het spel. Je kunt een huis bouwen, maar dit is totaal niet nodig om bijvoorbeeld je waren op te slaan. Ook de mensen die je tegenkomt, hebben als enige functie om spullen van je te kopen. De eilanden die je tegenkomt zijn klein en zorgen er alleen voor dat je toegang krijgt tot een paar extra materialen. Je spendeert ook enorm veel tijd in de diverse menuutjes, dat de rest van de game eigenlijk wegvalt.
APICO is hiermee een succesvolle bijensimulatie die je voor een klein prijsje uren lang zoet zal houden. Het gelukselement tijdens de kruising is opwindend maar erg frustrerend traag. De game kan erg ingewikkeld overkomen in het begin, maar bevat gelukkig alle handvaten om de speler van begin tot eind mee te nemen. Dit is een geweldig begin en ik hoop dan ook dat de ontwikkelaar deze game flink gaat uitbreiden met meer mogelijkheden.
Origineel artikel gepubliceerd op: www.evilgamerz.com