Voetbal als een roguelike, wie had dat gedacht? Roguelikes en voetbal, is niet een combinatie die je snel zou verwachten, maar Footgun: Underground laat zien dat het zeker kan. Deze nieuwe 2D actie-platformer van Turtle Knight Games probeert de standaard formule van gegenereerde levels en zo ver mogelijk komen in een enkele run met een simpele voetbal op te frissen. Dit levert een unieke ervaring op en fans van uitdagende gameplay of voetbal kunnen zich hier zeker mee vermaken. Maar zoals bij een normaal potje voetbal hangt het volledig af van de vaardigheden van de spelers.
Van bionische benen tot cybermonsters
Het verhaal is simpel, maar lekker absurd. Je wordt wakker in een cryo-buis in de toekomst en ontdekt dat je een bionisch been hebt. Waarom? Geen idee. Tijd om daarover na te denken heb je ook niet, want je moet direct aan de bak. In een reeks ondergrondse stations ga je gewapend met een stel dodelijke voetballen het gevecht aan met cybermonsters en piñata’s. Je springt dan ook snel in de eerste metro die je tegenkomt om op onderzoek te gaan. Roguelikes staan meestal dan ook niet bekend om een diepgaand verhaal en Footgun is hier ook geen uitzondering in.
De opzet van Footgun: Underground hebben we vaker gezien, een beginruimte waar je kunt wisselen tussen personages, een ballenautomaat waar je gouden munten inlevert voor willekeurige upgrades en de metro die je toegang geeft tot de metro. Bij roguelikes leg je regelmatig het loodje en wil je dat het proces van game over naar een nieuwe ronde zo pijnloos mogelijk gebeurt. Footgun zorgt er eigenlijk in alle gevallen voor dit proces net te lang duurt. De afstanden tussen respawnen en de metro zijn wat ver, de overgangen tussen levels duren even en de ballenautomaat is aan de trage kant. Voor een game die draait om snelle actie in de levels, voelt de game wat langzaamaan in de rest.
Balletje trappen
De uitdaging zit dan ook in de snelle voetbal actie. Het vraagt redelijk wat rondes voordat je de besturing (deels) onder de knie hebt. Door de bal netjes met een drukknop aan te nemen en te dribbelen kun je de bal een richting opschieten. Dit vraagt om de juiste timing en wat vingervlugheid met de stick. Je kunt hier dan ook vaak falen en ben je ook flink afhankelijk waar de bal heenvliegt. Je kunt je been ook opladen waardoor de bal nog meer schade doet. Hierdoor zijn er flink wat uurtjes nodig om het juiste gevoel te krijgen van power, richting en de bal ook weer netjes aannemen. Het raken van de vijanden is niet zo vanzelfsprekend en de langzame vijanden kunnen net zo moeilijk zijn als de snelle vijanden.
Elke run start je met één cyberbal. Al snel verzamel je extra ballen, elk met hun eigen upgrades en effecten. Deze heb je zeker nodig om de diverse toffe eindbazen te bereiken. Je kunt tussen elk level kiezen naar welk volgend station je wilt. Dit kan nog meer vijanden zijn, een bonus level of een winkel om een extra upgrade aan te schaffen. De eindbaasgevechten zijn intens, chaotisch en de game weet veel uitdagingen richting de speler te gooien. Soms zijn de levels helaas wat oneerlijk door de procedurele generatie en kunnen grote vijanden een run in enkele seconden beëindigen.
Hard, snel en soms frustrerend
Om het wat makkelijker te maken, zijn er redelijk wat upgrades te verzamelen. Denk dan aan een extra sprong of meer leven, maar de belangrijkste upgrades zijn de nieuwe ballen en power-ups die je kunt vrijspelen. Deze veranderen volledig de mogelijkheden en maken het mogelijk de eindbazen te halen en te verslaan. Je kunt hier slim dezelfde upgrades combineren tot een sterkere versie. Doe je dit meerdere keren dan krijg je een nog grotere bonus. Het enige minpunt? De unlock-snelheid ligt aan de lage kant. Het duurt even voordat je vette wapens krijgt en de gouden munten die je inzet bij de ballenautomaat zijn flink zeldzaam. Je begint met één speelbaar personage, maar er vallen er genoeg vrij te spelen. Ook voor deze zul je veel potjes moeten spelen. De echt vette upgrades laten te lang op zich wachten.
Visueel heeft de game een pixel art neon stijltje die goed werkt met de snelle actie. Je kunt in veel gevallen de vijanden de gevaren makkelijk snel te herkennen. De scherpe kristallen op de grond en sommige spawnpunten van vijanden kunnen nog wel eens wat lastig te lezen zijn, maar hier weet je uiteindelijk beter op te letten. Er zijn bovendien diverse omgevingen en deze krijg je te zien na het verslaan van een eindbaas. Ik had hier graag sneller meer variatie gezien zodat je niet de eerste paar uur voornamelijk in de eerste wereld doorbrengt.
Een unieke roguelike met een sportieve twist
Turtle Knight Games weet iets fris toe te voegen aan het roguelike genre en dat is knap. De gameplay is snel, uitdagend en chaotisch. Dit zou een perfecte game kunnen zijn om even snel op de Nintendo Switch te spelen. Maar helaas voelt alles rondom de levels wat traag aan. Het vrijspelen van upgrades, het wisselen van levels en het lopen naar de volgende metro gebeurt op een slakkengangetje. Dit zorgt ervoor dat deze vermakelijke game zich uiteindelijk niet weet te kwalificeren voor de Eredivisie.