Het lijkt tegenwoordig haast wel in om oude games op te frissen, en ineens na een paar jaartjes naar een ander platform te poorten. Zoals het ook gebeurde met Halo en Knights of the Old Republic, is het nu ook gebeurd met Jade Empire. Deze RPG heeft nu de overstap van Xbox naar PC gemaakt. Natuurlijk staan wij altijd te springen voor nieuwe games, zeker als ze op het originele platform al geweldig waren. Maar zitten we eigenlijk wel te wachten op een oude game zonder enkele veranderingen?
Pffff, gelukkig maar!!!
Ten eerste is de game gelukkig niet een één op één poort en hebben ze ten minste wat extraatjes aan de game toegevoegd. Let op, je moet hier dan voornamelijk aan extraatjes denken en niet compleet vernieuwende gameplay of tientallen uren extra gameplay. Nee, helaas is dat niet het geval, maar deze extraatjes maken het juist interessant voor de PC gamers die geen Xbox hebben gehad of de game niet hadden uitgespeeld of helemaal compleet uitgepluisd. Het opmerkelijkste verschil tussen de Xbox en PC versie zijn de graphics en twee nieuwe vechtstijlen. De graphics zijn up-to-date gemaakt en zien er nu erg gelikt uit; ook de twee nieuwe vechtstijlen zijn een welkome uitbreiding en zorgen voor een nog diepere gameplay dan ooit te voren!
De game is dus voornamelijk bedoeld voor de mensen die het verhaal niet kennen. En om het verhaal niet compleet weg te geven, zal ik proberen het zo oppervlakkig mogelijk te houden. De speler begint in een martial arts school als een veelbelovende leerling. Op een bepaalde dag slaat het noodlot toe en krijg je voor het eerst te maken met het gespuis van het kwaad. Via bepaalde gebeurtenissen wordt bekend dat jij de enige bent om de wereld van het kwaad te verlossen en zie hier het doel van de game. De 20 tot 24 uur durende game bevat een verhaallijn dat op het eerste gezicht erg cliché klinkt, maar er zullen genoeg wendingen en gebeurtenissen zijn die het verhaal tot het einde boeiend houden.
Lekker recht toe, recht aan
Toen Jade Empire uitkwam was het free-roaming genre nog niet uitgevonden. In deze game zul je dus een erg lineaire game krijgen, dit houdt in dat alle dialogen scripted zijn en er zo goed als geen side-questes te vinden zijn. Wel zal de speler zich meer met het verhaal bezig houden en niet met andere dingen.
In plaats van de vele keuzemogelijkheden aan plaatsen, krijg je nu wel te maken met meerdere keuzemogelijkheden aan antwoorden en vragen. Dit zal de KOTOR speler erg bekend in oren klinken, want wederom kan je nu beslissen of je meer richting de moraal van de ‘Open Palm’ of de ‘Closed Fist’ helt, of goed of kwaad. De keuzes die je maakt zullen vaak leiden naar andere verhaallijnen en andere bonussen of vechtstijlen, wat de replaywaarde van de game aanzienlijk verhoogd. Ik raad je dus zeker aan om eenmaal goed en eenmaal slecht te zijn, omdat je hierdoor meerdere kanten van de game zal meemaken. Ik kreeg vaak de indruk dat de vragen te extreem naar de een of de andere kant heelde, hierdoor was de keus vaak snel gemaakt.
Dit noem ik geen customizen!
Omdat deze game een RPG is, valt er natuurlijk wel meer te kiezen dan de goede en slechte kant. Deze game zal met een level system werken, waardoor je elke keer als je een level up gaat, bepaalde factoren zoals Body, Focus, Chi met een beperkt aantal punten kunt upgraden. Ook zal je daarna de keuze moeten maken in welke vechtstijl jij je het meest thuis voelt om die dus te upgraden op kracht, snelheid of gebruik van Focus en Chi. Hoewel dit wel redelijk klinkt is dit erg magertjes en ik had graag meer mogelijkheden gehad om mijn character te customizen naar eigen inzien.
Hoewel dit systeem zich in meerdere games heeft bewezen, zijn er toch een paar zwaktes in Jade Empire te vinden. Het feit dat je de punten niet kan opsparen, waardoor je vanaf het begin meteen keuzes moet maken en dus weinig kan experimenteren is een minpunt. Dit zal dus veel new games betekenen als je echt alles wilt nachecken. De vechtstijlen in deze game zijn niet erg verschillend, maar het maakt toch wel wat uit, helaas.
Stijltje hier, stijltje daar
Nu we het al een tijdje over stijlen hebben, is het natuurlijk de vraag welke stijlen zijn er allemaal. In het origineel zaten al veel stijlen en die zijn nu uitgebreid met twee nieuwe vechtstijlen, de Viper en Iron Palm. Iron Palm is een trage vechtstijl, maar krachtig, en Viper een snelle maar minder sterke vechtstijl, twee tegenpolen dus. Hoewel ik het gevoel kreeg dat je in deze game vooral snelle vechtstijlen gebruikt, vond ik Iron Palm toch wel werken, maar dan wel tegen langzame tegenstanders want anders was het een onmogelijke missie. Helaas zijn de vechtstijlen niet meteen te kiezen, maar krijg je ze in het midden van het verhaal. Als je ‘goed’ bent zal je de Iron Palm krijgen en als je ‘slecht’ bent dan zal je de Viper krijgen. Dit is wel jammer want dit betekent zeker dat je tweemaal de game moet spelen om alle vechtstijlen ooit meegemaakt te kunnen hebben. Gelukkig zijn er veel vechtstijlen, omdat elke vechtstijl maar drie aanvallen kent en dus snel saai wordt, maar gelukkig is dit opgelost door de grote hoeveelheid aan vechtstijlen. Slim dus!
De controls in deze game waren volgens mij gewoon bedoeld voor de PC want op de Xbox had je nog wel eens moeite met het switchen van vechtstijlen, maar nu gaat het als een zonnetje. Voor de rest speelt de game lekker snel weg, niet al te veel controls en een duidelijke tutorial zorgen ervoor dat je het zo onder de knie hebt. Maar voor de mensen die toch een gamepad willen gebruiken, is dat ook een optie.
Ook de AI is aangepakt in de game en dat is al meteen te merken. Je moet gelijk hard werken om de knoppen onder de knie te krijgen en een paar keer op het begin KO gaan is zeker niet raar. Hoewel je er na een tijdje wel een handigheid in krijgt om de normale vijanden te verslaan, zijn de vijanden nog steeds erg pittig en vaak komt het er gewoon op neer dat een paar keer proberen genoeg is. Ook is er een nieuwe moeilijkheidsgraad aan de game toegevoegd: Jade Master. Een moeilijkheidsgraad die je verder kan spelen met je bestaande character om je skills nog meer te perfectioneren. Ook zijn er meer tegenstanders te vinden in de PC versie, een leuke toevoeging, maar meer ook niet.
Een arcade game, huhh!!!
In de game zal je ook regelmatig naar een ander gebied moeten vliegen, waardoor je ineens te maken krijgt met een retro arcade schietspelletje, wat een erg leuke afwisseling is en zeker origineel. Maar gelukkig duren deze minigames ook niet te lang, want het is en blijft een gimmick
Zoals ik al vermelde zijn de graphics in deze game grondig aangepakt en ze zien er erg goed uit, hoewel ik soms het gevoel had dat cutscene’s letterlijk geripped waren van het origineel en sommige plaatjes ook. Hierdoor kreeg ik met een enorm contrast te maken. Dit maakt het spel een stuk lelijker, en dat vind ik een gemiste kans voor Bioware.
En als laatste nog de muziek in deze game. De muziek is gewoonweg geweldig. Van die oosterse deuntjes op de achtergrond terwijl je iedereen aan het vermorzelen bent met een Iron Palm aanval maakt het gewoonweg af. Ook de ingesproken stemmen klinken goed en geven de cutscene’s net meer pit.
Conclusie
Deze game is zeker de moeite waard, mits je de game niet op de Xbox gespeeld hebt. Goede gameplay, een goed verhaal, snelle gevechten en lekkere muziek, zorgen ervoor dat dit weer een lekkere RPG is voor de PC. Wel jammer dat sommige cutscene’s lelijk waren, maar ja wie kijkt daar nou naar, toch?