Ni No Kuni: Wrath of the White Witch of in het kort Ni No Kuni combineert het beste van twee werelden: animatie films en rpg games. Studio Ghibli is verantwoordelijk voor meerdere top anime films, die zelfs in het westen bekend zijn. Spirited Away en Howl’s Moving Castle zijn hier meer bekend, maar Ghibli heeft veel meer klassiekers op zijn naam staan. Het is dan ook niet raar dat ze gezien worden als de Aziatische Disney. Level 5 is ook een bekende speler op de gamesmarkt met de Layton serie en enkele rpg’s. Een samenwerking die we nog niet eerder hebben gezien en het resultaat laat nog eens goed zien dat het japanse rpg genre niet helemaal stil staat.
Alsof je een Ghibli film binnenloopt
De eerste momenten van Ni No Kuni staan in het teken van de presentatie van de game. De samenwerking tussen een gamestudio en een animatiestudio werpt duidelijk zijn vruchten af. Alle visuele elementen van de cutscenes tot aan de informatie illustraties zijn allemaal in hoog detail ontworpen en passen geweldig bij elkaar. Het verhaal, de cutscenes en karakters zijn ontworpen en uitgewerkt door Ghibli. De gehele game kan dus gezien worden als een enorme beloning, want je streeft al snel naar meer informatie over de wereld, de karakters en het verloop. De geweldige cutscenes die in HD (in Engels en Japans) tot zijn volle glorie komen, zorgen ervoor dat ik geen enkel filmpje doorskip en dat gebeurt niet vaak. De presentatie zorgt er al meteen voor dat de game een stuk toegankelijker wordt, want iedereen wie beelden van de game ziet, wilt de game gewoon oppakken. Een goed verhaal helpt hier natuurlijk ook bij. De game draait om het jongetje Oliver die zijn moeder aan het begin van de game verliest. Hij sluit zich enkele dagen huilend op in zijn kamer. Op een bepaald moment raakt één van zijn tranen zijn knuffel en laat de fee Drippy los. Drippy geeft aan dat er een paralelle wereld bestaat waar hij vandaan komt. In deze paralelle wereld zijn andere personen te vinden die gelinkt zijn met personen uit onze wereld. Oliver gaat op zoek naar zijn moeder in deze wereld en komt op deze manier terecht op een pad om de wereld van het kwaad te redden. De draad door het verhaal hebben we wel eens eerder gezien, maar het gaat om de weg naar het einddoel en niet zozeer het einddoel. Het wisselen tussen verschillende werelden en de verschillende karakters maakt het een rijk avontuur voor zowel jong en oud.
Ni No Kuni is in zijn kern een redelijk traditionele japanse rpg. Maar Level 5 heeft bestaande elementen op een leuke manier gebruikt en gecombineerd waardoor er een een hele leuke frisse combi ontstaat. Vanaf de eerste beelden was ik al erg geïnteresseerd in deze game, maar ik was enorm bang dat de gameplay niet mee kon komen met de standaard van de animatie. Gelukkig is dat niet het geval. Je zult wederom erg veel moeten praten met diverse karakters in het spel, heel veel rondlopen en regelmatig je door grote landschappen heen vechten. Dit zijn de onderdelen die we al honderden keren voorbij hebben zien komen. De game voegt langzamerhand elk detail en elke mechanic toe aan de game. Waardoor het zelfs voor een onervaren spelers met een rustig tempo wordt uitgelegd. Pas tien uur in de game begin je enigzins de mogelijkheden van de game te zien. Houdt dus rekening met een lange game; 40 uur is een getal wat veel genoemd wordt, maar ik ga daar al flink overheen.
Gotta Catch ‘Em All
Een ‘nieuw’ onderdeel zijn de familiars. Deze beestjes kun je oproepen uit je hart, maar ook vangen in het wild. Dit is dus enigzins vergelijkbaar met pokemon, maar hier vinden we een nog dieper systeem. Elke familiar heeft zijn eigen krachten, aanvallen en zwaktes. Je kunt ze snoepjes geven om ze sterker te maken op bepaalde vlakken en hun aankleding en wapens aanpassen. Hierdoor is het wederom mogelijk om ze beter te maken op de vlakken die jij nodig vindt. Maar dit is nog niet alles, de familiars ontvangen ook ervaringspunten en stijgen hiermee in level. Als ze eenmaal een bepaald level hebben bereikt kun je ze laten transformeren in een betere vorm. Maar als ze transformeren dan beginnen ze weer bij level 1, waardoor je ze weer moet trainen. Er zijn heel veel verschillende familiars te vinden, waardoor er op de lange termijn nog genoeg te ontdekken is. Dit systeem werkt enorm goed. En voor de verzamelaars onder ons is dit weer lekker veel verzamelen. Maar daar houdt het nog niet op.
Het gevechtsysteem van Ni No Kuni is een combinatie van Pokemon en Tales, waarin het mogelijk is om diverse familiars te gebruiken in je gevechten en tijdens de gevechten rond te lopen om je vijand. Oliver, een tovenaar in wording, lijkt op het eerste gezicht erg fragiel, maar naarmate we verder komen in de game leert hij steeds meer aanvallen en spreuken. Je kunt drie familiars met je meedragen, maar het is alleen mogelijk één karakter aan te sturen. Hierdoor ontstaat er een actieve afwisseling tussen Oliver en de verschillende familiars. De game dwingt je om elke keer de situatie goed te bekijken. Het kan soms namelijk beter uitpakken als je alleen maar met Oliver een vijand te lijf gaat. Maar een actieve afwisseling tussen familiars kan ook in een succes resulteren. Door aanvallen goed uit te voeren, juiste timing of de juiste positie vallen er orbs die je hp en mp gedeeltelijk aanvullen. Verderop in de game komen er nog extra mensen in je groep, waardoor het mogelijk wordt dat er meerdere tovenaars en meerdere familiars op het scherm aan het knokken zijn. De gevechten voelen erg actief aan, ondanks dat er een cool down inzit en je maar één karakter kunt aansturen. Het wilt nog wel eens dat je een gevecht volledig verkeert aanpakt en dan is het ook zo over. Dit kan voor frustraties zorgen, omdat je zelf verantwoordelijk bent om de boel op te slaan. Er zijn genoeg punten waar je dit kunt doen, maar wees dus zo wijs om regelmatig te saven.
Zoveel meer
Deze game zit werkelijk vol met gameplay, want we hebben nog drie belangrijke onderdelen niet besproken. Het ontdekken en de sidequests kan een grote rol spelen in de game en de speelduur aanzienlijk verlengen. De sidequest zijn op het begin erg simpel, maar ze worden steeds leuker en je moet er regelmatig goed bij na denken. De spreuken zul je namelijk ook soms gebruiken buiten gevechtssituaties. Moet je stukjes hart verzamelen van mensen die bepaalde eigenschappen zoals moed, weerstand en vriendelijkheid in overvloed hebben en dit aan de mensen geven die het ontbreekt aan één van die eigenschappen. Het rondlopen door de wereld is al erg vermakelijk, dus het ontdekken van de omgevingen zijn zelfs een plus! Al deze extra quests geven je dan weer merit stempels. Deze stempels kun je dan weer inwisselen voor extra’s zoals meer kans op orbs tijdens gevechten of sneller lopen. Alchemy is hier ook terug te vinden zodat je voorwerpen kunt maken, formules vinden of zelf dingen uitproberen. De flow van de game is erg sterk. De menuutjes en de laadtijden werken allemaal erg lekker en je hebt niet het gevoel alsof je onnodig door heel veel schermen aan het klikken bent. Ook de tijd voor en na gevechten is erg kort, waardoor je heel vlot door gevechten heen gaat.
Ni No Kuni is hiermee een game geworden beter dan mijn verwachtingen. De visuele stijl en presentatie zit geweldig in elkaar en de cutscenes zorgen ervoor dat je elke keer weer terug komt voor meer. De combinatie van pokemon en tales zorgen voor een frisse indruk en de japanse rpg basis pakt erg goed uit. De game doet niks wereldschokkends, maar elk onderdeel is goed tot zeer goed uitgewerkt. Ik kan niet wachten om weer terug te duiken in de wondere wereld van Ni No Kuni.