Fuse is een titel waarbij het allemaal niet mee zat tijdens de ontwikkeling. Van een naamsverandering tot een complete grafische overhaul zorgden ervoor dat de ontwikkelaar Insomniac moeite had om een product af te leveren waar ze zelf tevreden mee waren. Tel hier nog een hoop gedoe omtrent de artwork van het doosje en geen marketing bij op, dan weet je meestal al hoe laat het is. Met de Resistance trilogie en de Ratchet & Clank als enkele voorbeelden uit de fabriek van Insomniac is dit toch opmerkelijk te noemen. Fuse is een co-op third person shooter die dit keer zelfs multiplatform is, waarbij je het ene keer weggeblazen wordt en de andere keer helaas met verveling naar het scherm zit te staren.
4 leden van Overstrike 9
In Fuse kijk je mee met 4 leden, Dalton, Izzy, Naya en Jacob van het elite Overstrike 9 team die als opdracht krijgen om een basis van de overheid een bezoekje te brengen. Deze basis ligt natuurlijk bezaaid met lijken en de helikopter waar ze in zitten wordt meteen aangevallen door een enorme robot. Dit zorgt ervoor dat ze onverwacht de helikopter moeten verlaten en op onderzoek gaan om de situatie onder controle te krijgen. Kortom je wordt meteen in het diepe gegooid. Een enorme robot, diverse vijandige helikopters en een sloot aan vijanden komen op je af terwijl jij probeert te overleven. Je wapens blijken gedeeltelijk effectief en je krijgt daarom al weer snel toegang tot een betere set wapens. Hier komt het goedje Fuse om de hoek kijken. Deze buitenaardse materie wordt gebruikt op diverse manieren om nieuwe wapens te maken met de naam Xenotech. Elk teamlid vindt een wapen met een eigen speciale kracht die totaal verschillend is. Zo hebben we een Arcshot, een kruisboog waarmee je veel schade kunt doen met pijlen. Een Magshield die een groot schild oproept om zo je vrienden te beschermen. Een Shattergun die vijanden kan laten kristalliseren en een Warprifle die grote implosies veroorzaakt met kettingreacties als mogelijkheid. Hier laat Insomniac zien waar ze goed in zijn, het ontwerpen van leuke vette wapens.
Deze uniekere wapens zorgen ervoor dat de game zich enigszins weet te onderscheiden van het grote aanbod third-person shooters. Deze wapens zijn bedoeld om in combinatie met andere wapens sterk te zijn en hier ligt dan ook de kracht van de game: co-op. Wanneer je met zijn vieren speelt, heeft iedereen zijn beschikking tot één van de vier karakters. Om de beste en grootste combo’s te maken zul je elkaar een handje moeten helpen en veel vijanden zijn ook zo ontworpen dat je het beste van meerdere kanten kunt aanvallen. Wanneer dit goed uitpakt zie je toch echt de kracht van de game en speelt het ook heerlijk weg. De besturing is lekker soepel en je karakter reageert zoals je het zou willen. Het plakken tegen muurtjes en het wisselen van dekking werkt hier ook uitstekend. Maar speel je de game solo dan heb je de mogelijkheid om te wisselen tussen de vier karakters, wanneer je een bepaald wapen nodig hebt of een bepaalde kracht. De computer neemt dan controle over de andere karakters. De AI is hier redelijk, ze lopen niet in de weg en lopen regelmatig ook verder, zodat je niet op ze hoeft te wachten. Natuurlijk zijn er wel eens rare dingen, maar dit is eerder bij uitzondering. Alles wat je in de game doet geeft je ervaringspunten en deze kun je gebruiken om je karakter beter te maken. Een groot gedeelte van deze upgrades zijn redelijk standaard, behalve de onderdelen die te maken hebben met je speciale kracht. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk om onzichtbaar te worden of je pijlen op commando te laten ontploffen. Deze krachten zullen regelmatig nodig zijn om bepaalde gebieden van de game zonder kleerscheuren te doorlopen. Het is bovendien ook mogelijk om stealth kills en takedowns te doen als de vijanden te dichtbij komen en bevat de game ook klim en klauter onderdelen.Wederom laat dit zien dat dit toch zeker een erg solide game is, want ook dit werkt allemaal lekker soepel.
Een eigen smoel ontbreekt
De campaign daar ben je zo’n acht tot 10 uur mee bezig en dit zal een stuk langer zijn als je alle upgrades wilt meepakken en diverse missies opnieuw speelt. Er zijn namelijk ook nog speciale team upgrades die invloed hebben op alle leden, deze koop je door het gevonden geld uit te geven. Daarnaast bevat de game ook een Echelon modus (een Horde modus) waarbij er elke keer diverse golven vijanden op je af komen en je ze moet uitschakelen. Hier zit gelukkig enige variatie in, waardoor deze modus niet zo snel verveeld. Maar wederom geldt dat je dit toch echt zult moeten spelen met vrienden, want anders houd je het niet lang vol. De game laat bij vlagen de potentie zien met interessante vijanden en wapens, maar de andere keer ben je minutenlang op één vijand aan het knallen. En dit is toch wel jammer omdat dit juist voor een bepaald gevoel zorgt. De game weet zich net niet te onderscheiden van andere titels. Grafisch ziet de game er namelijk erg keurig uit, de audio en voice acting zijn dik in orde en de omgevingen variëren ook genoeg. Maar de vier wapens en krachten zijn net niet genoeg om die 8 uur te vullen. Ook de verschillende ‘gewone’ wapens heb je in het eerste uurtje al wel allemaal in je handen gehad. De game heeft dan alleen maar de ervaringspunten als enige vorm van progressie en ik had juist in de wapens meer progressie willen zien.
Maar dat wil eigenlijk niet betekenen dat Fuse een slechte titel is, integendeel zelfs. Het is een erg solide game, waarbij aan alle facetten is gedacht. Van klimmen tot stealth actie het zit er allemaal in en werkt als een trein. De diversiteit in wapens is net niet genoeg, maar zorgt wel voor lekkere chaos als je een paar vrienden opzoekt. Graphics en audio zijn ook dik in orde. Het lijkt mij een stap in de goede richting voor een nieuwe franchise waar we hopelijk in deeltje twee veel meer gekheid gaan zien op het gebied van Fuse en Xenotech.