De ontwikkelaar Croteam is voornamelijk bekend van de Serious Sam titels waar enorme hordes vijanden en een grote hoeveelheid kogels je om de oren vliegen. Met de Talos Principle heeft de ontwikkelaar de vijanden en explosies vervangen voor een intrigerend verhaal en een grote verzameling puzzels. Tien maanden na de release van The Talos Principle op de PC kunnen we dan eindelijk aan de slag met een robot en het oplossen van een diversiteit aan hersenkrakers. Na uren met een puzzelende blik naar het beeldscherm te hebben zitten staren, is dit de review van de Talos Principle voor de PS4.
De onzichtbare entiteit Elohim
The Talos Principle gooit je meteen in het diepe. Het is aan jou de taak om een naamloze robot te helpen. Een stem uit de hemel stelt zichzelf voor als Elohim en laat meteen weten dat het aan jou is om alle missende sigils te verzamelen. De wereld zoals we die kennen, is niet meer, de mensheid is door een virus uitgeroeid en de game stelt de filosofische vraag wat het betekent om mens te zijn. Het is een hoop informatie om op te nemen in de eerste minuten en het is duidelijk dat het spel een hoop sfeer uitstraalt. De sigils, puzzelstukjes in de vorm van een tetromino, worden verzameld door het oplossen van een groot scala aan puzzels. Verzamel genoeg van deze puzzelstukjes en je kunt ze gebruiken om een deur te openen of nieuwe hulpmiddelen in de puzzels vrij te spelen. Elke puzzel heeft een ingang met een paarse barriere. Onderdelen die je oppakt in de puzzel kunnen niet door deze barriere meegenomen worden, wat betekent dat je elke puzzel moet oplossen met de onderdelen die alleen in die omgeving tot je beschikking zijn. De eerste wereld, ook wel wereld A genoemd, heeft een Romeins/Griekse aankleding en de eerste hulpmiddel die je tegenkomt is een jammer. Je pakt de jammer op om een barriere uit te schakelen en dit is de eerste stap in de wonderlijke wereld van The Talos Principle.
De eerste puzzels zijn belachelijk makkelijk. Als je enige ervaring hebt met bijvoorbeeld de Portal games dan zullen de eerste puzzels erg bekend voorkomen. Je zult het eerste uur van de game met een hoog tempo door de puzzels heen vliegen. Je zou zeggen dat de game veels te makkelijk is en toen kwam ik mijn eerste ster tegen achter een barriere. Geen jammer in de buurt, geen schakelaar die de boel uit kan zetten en geen directe oplossing in zicht. Deze sterren zijn de grootste uitdagingen in het spel, ze vragen om elk onderdeel en hulpmiddel die je geleerd hebt te gebruiken om de puzzel op te lossen. Al snel blijkt het dat je manieren kunt vinden om hulpmiddelen uit specifieke puzzel levels kunt halen en deze moet gebruiken om de sterren te bereiken. En dit laat zien hoe brilliant de game eigenlijk in elkaar zit. De eerste uur geeft niet de volledige indruk van wat je kunt verwachten. Het advies is dan ook om zo snel mogelijk de eerste paar levels te voltooien waarna je meteen op de meer uitdagende puzzels kunt storten. De jammer is maar het eerste hulpmiddel, laserstralen, ventilatoren en blokken zijn enkele voorbeelden van de hulpmiddelen die je moet gebruiken op de meest uiteenlopende manieren.
Een toren en tientallen terminals
Het grootste gedeelte van het verhaal wordt niet verteld door Elohim, maar door een mysterieuse AI. Je voert tal van gesprekken met deze AI via de verschillende terminals verspreid in de kleurrijke omgevingen. Vraag en antwoord met deze AI gaat via diverse commando’s en via deze morele conversatie zul je meer te weten komen over Elohim, de wereld en de toren. Deze vragen en jouw antwoorden zijn niet alleen maar aankleding, ze zullen zelfs bepalen wat het verloop is van het dialoog en het einde van het spel. Er zijn zelfs trophies aan verbonden om bepaalde vragen te stellen en een bepaald gesprekspad te volgen. Wanneer je voor het eerst de eerste wereld A verlaat, kom je erachter dat er nog twee andere werelden zijn die rondom een grote toren gebouwd zijn. Wereld B heeft een Egyptisch thema en wereld C draait om de Middeleeuwen. De game weet op erg nette manier een geloofwaardige wereld te creëren die er ook nog eens erg goed uitziet. Het grootste minpunt hier is dat de meeste puzzels al snel worden omringd door verschillende muren. Dit kan er voor zorgen dat je soms het gevoel hebt dat je meerdere malen door dezelfde omgevingen aan het rennen bent. Maar aan de andere kant hebben we meer unieke omgevingen die allemaal erg mooi zijn vormgegeven. De grote toren in het midden rijkt tot de hemel en Elohim geeft meerdere malen aan dat je de toren niet mag betreden en dat het je dood zal betekenen. Het is aan jou om uit te vinden wat dit betekent!
The Talos Principle weet je voor ruim 20 uur zoet te houden en dit komt mede door de moeilijkere puzzels aan het einde en de extra uitbreiding Road to Gehenna. In de Road to Gehenna speel je met een andere robot en heb je een ander doel, maar het zal je net iets meer informatie geven over de achtergrondverhaal van het origineel. Ijzersterk level design, een boeiende wereld en verhaal zorgen ervoor dat dit een ware aanrader is en hiermee met gemak in hetzelfde rijtje als Portal geplaatst kan worden.