Wat zou er gebeuren als Stardew Valley op een verre planeet in de ruimte zou afspelen? Dit is de vraag waarmee One Lonely Outpost is begonnen. Een game die in 2020 is gecrowdfund op Kickstarter door de indie ontwikkelaar Freedom Games en na drie lange jaren wachten ziet de game dan eindelijk het daglicht. One Lonely Outpost probeert weinig aan de formule van Stardew Valley te veranderen. Je moet nog steeds grondstoffen verzamelen en gewassen verbouwen, maar de game maakt kleine aanpassingen. Stardew Valley is onderhand bijna tien jaar oud en we zien graag een nieuwe game de kroon overnemen. Zeker als ze er een eigen draai aan proberen te geven.
Helemaal alleen
Je reis begint op een schip onderweg naar de buitenaardse planeet Calypso. Je belangrijkste taak? Een kolonie stichten. Nadat je bent geland, gaat je computer kapot, blijkt de lucht giftig te zijn en is er geen leven te bekennen. Gelukkig word je bijgestaan door een robotkat met de toepasselijke naam Qwerty. Je staat er zoals de naam van de game al aangeeft er volledig alleen voor. Je eerste taak is om de rotsen rondom je schip op te ruimen en hier beginnen de kleine verschillen tussen Stardew Valley en One Lonely Outpost meteen op te vallen. Je kunt hier meteen vanaf het begin wisselen tussen de verschillende gereedschappen die je nodig hebt in de game. Je kunt zand wegblazen om nieuwe voorwerpen vinden, je kunt het land gereedmaken voor het verbouwen van diverse gewassen en kun je ook rotsen opblazen voor de nodige grondstoffen. Dit werkt allemaal erg netjes, hoewel het is wel even wennen dat je moet wisselen tussen de verschillende gereedschappen. Heb je dit allemaal gedaan dan wordt het tijd om terug te keren naar je schip voor een welverdiende nachtrust. Elke actie die je in de game uitvoert kost namelijk energie en je zult merken dat zowel de tijd als je energie redelijk snel voorbij zullen gaan.
Na je eerste nachtrust krijg je een nieuwe opdracht in je Omniac. Een handig stukje gereedschap waar je diverse hints en een compleet overzicht van de verschillende grondstoffen kunt vinden. De eerste paar opdrachten zijn simpel en zorgen ervoor dat je rustig met de elementen in de game kennis maakt. Je zult hier flink veel moeten lopen en dit is dan ook het eerste kleine kritiekpunt. Je moet regelmatig enorme afstanden aflopen terwijl er verder weinig te doen is. De kaart die aanwezig is, laat alleen maar zien in welk deel van de planeet je bent. Er worden geen paden of exacte locaties weergegeven. Het is aan de speler om dit allemaal te ontdekken en te onthouden. Zo is het vinden van de juiste weg naar een nieuw stukje planeet wel erg frustrerend. Je personage loopt bovendien erg langzaam, een sprint knop had hier een erg mooie toevoeging geweest.
Wat nu te doen?
Naarmate je verder in de game komt, komen er steeds meer mogelijkheden bij. Zo kun je de grondstoffen omsmelten naar nieuwe materialen en kun je deze materialen gebruiken om nieuwe apparaten aan te schaffen. Je hoeft hier gelukkig niet bang te zijn om een fout te maken. Alle spullen die je aan het begin kunt kopen, zul je al snel nodig hebben. Dit alles werkt wonderbaarlijk netjes en de interface werkt de speler weinig tegen. Het planten van diverse gewassen gaat hier ook een beetje anders. De gewassen duren flink wat dagen om geoogst te kunnen worden. Je zult hier dus echt geduld moeten hebben. Tijdens dit wachten heb je genoeg tijd om alle opdrachten weg te werken en loop je ineens tegen een muur aan. De game heeft flink wat last van tempo problemen. De opdrachten hangen namelijk af van de dagen die je in de game hebt doorlopen en je moet regelmatig meerdere keren slapen om verder te raken met de missies. Dit geeft je haast een gevoel dat je het einde van de game bereikt hebt of dat er verder niks anders te beleven is. Maar dit is zeker niet het geval.
Als je namelijk doorzet kom je erachter dat er toch meer leven te vinden is op de planeet. Je zult nieuwe gebieden en andere kolonisten ontdekken waar je diverse nieuwe opdrachten kunt voltooien. Je zult ze ook kunnen omkopen met diverse cadeautjes om zo betere vrienden te worden. De bestellingen die je krijgt, kunnen flink uitdagend zijn met name door de tijd die je is gegeven. Je zult een goedlopende basis moeten hebben om te kunnen voldoen aan de vraag. Het vinden van zaadjes, gewassen oogsten en grondstoffen omzetten in nieuwe materialen is dus ten alle tijden noodzakelijk. Als je weet wat je moet doen dan laat de game zich van de beste kant zien. Het is dan ook jammer dat de game van die flinke haperingen heeft in het aanbieden van deze opdrachten.
2D en 3D
One Lonely Post heeft een interessante presentatie. De game combineert 2D pixelart van de personages, gewassen en voorwerpen met 3D omgevingen van de planeet en de gebouwen. Dit heeft veel weg van de look die we kennen van diverse RPG’s die omgezet zijn naar de huidige generatie. De game bevat flink wat visuele technieken en wordt bijgestaan door een degelijke soundtrack om dit alles flink wat charme te geven. De game bevat hier en daar een paar cut scenes waar de personages kort met elkaar praten. Deze gebeuren zo weinig dat het speciaal aanvoelt wanneer ze gebeuren. Maar het stelt in alle gevallen erg weinig voor, waardoor er voor de spelers die op zoek zijn naar interessante gesprekken en verhalen weinig te halen valt.
Na flink wat uurtjes in de game te hebben gestoken heb ik nog lang niet het einde van de game gezien. Maar de game heeft wel moeite om je aandacht erbij te houden. Je kunt merken dat de game nog aan het begin van zijn ontwikkeling zit. De game heeft een degelijke basis en de ontwikkelaars zijn hard aan het werk om de feedback te verwerken die ze nu na de release krijgen. Maar de game mist nog flink wat functionaliteiten en mogelijkheden die spelers aan het begin hadden verwacht. Zo kun je het personage niet aanpassen, valt het tegen wat je allemaal kunt doen naast het verbouwen van gewassen en is het rondlopen nog flink saai. De game heeft flink wat potentie, maar op dit moment is dit nog niet de volgende Stardew Valley.
Origineel artikel gepubliceerd op: www.evilgamerz.com